رسانه اخلاقی

ارتباط میان اخلاق و رسانه و نحوه تعامل آنها از جمله موضوعات محوری است که در چند دهه اخیر اذهان محققان را به خود معطوف داشته است. امروزه تعامل میان این دو واقعیت، دو متن، دو نهاد و دو عنصر فرهنگی و تکنولوژیکی، دست مایه بررسیهای علمی و تأمّلات محققانه واقع شده و نقطه تلاقی این دو، از منظرهای گوناگون جامعه شناسی، جامعه شناسی و دانش ارتباطات، اخلاق، فرهنگ و...مورد بحث و مداقّه قرار گرفته است. این تعامل، با چرخه سوم یعنی «فرهنگ» نیز رابطه دارد. در واقع، فرهنگ بستر وقوع انواع ارتباط، از جمله ارتباط اخلاق و رسانه است. دو مفهوم ترکیبی پربسامد «اخلاق رسانه ای» و «رسانه اخلاقی» از رهگذر توجه به نحوه تعامل اخلاق و رسانه پدید آمده اند. این مقال با رویکرد تحلیلی، نظری به بررسی اخلاق رسانه و چگونگی تعامل آن دو میپردازد.

رسانه به مثابه یک نهاد فرهنگی اجتماعی هوشمند است که می توان براساس ارتباطات فعال و هدفمند با پیرامون و خودنظارتی بر فرآیندهایش آن را نوعی ارگانیزم زنده دانست که وجهه ای انسان واره دارد می بخشد. ازاین رو با شناخت ویژگی های اخلاقی یک انسان ارتباط گر و تطبیق آن با نهاد رسانه می توان ابعاد بروز مسئولیت های اخلاقی رسانه را واکاوی کرد و ارتباط میان اخلاق و رسانه را از منظر انسان شناسی مورد کنکاش قرار داد. براساس مبانی انسان شناسی اسلامی مسئولیت اخلاقی «رسانه انسان واره» نسبت به خداوند، خود، سایر انسان ها و موجودات تعریف می شود. رسانه می بایست با ادای مسئولیت های خود زمینه های لازم برای تحقق حیات طیبه را فراهم کند. در این تحقیق با استفاده از منابع کتابخانه ای ابعاد مسئولیت های اخلاقی انسان در اسلام بررسی و با تکیه بر انسان وارگی رسانه این مسئولیت ها در چارچوب فعالیت های رسانه ای توصیف و تبیین شده است.