خطای مطلق

مدلهای تولید کننده وضع آب و هوا در سال های اخیر کاربردهای فراوانی پیدا کرده است از جمله تولید داده های آب و هوایی، با بکارگیری سناریوهای مختلف انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به مدلهای گردش عمومی جو می باشد. با استفاده از تولید کننده های وضع آب و هوا می توان خروجی مدلهای گردش عمومی جو را ریز مقیاس نمود. یکی از این مدلها Lars-WG می باشد. در این مقاله به بررسی عملکرد مدل Lars-WG در مدلسازی داده های هواشناسی ایستگاه های استان گلستان در دوره 2007-1993پرداخته شده است. متغییرهای مورد بررسی شامل دمای حداقل، دمای حداکثر، بارش و ساعت آفتابی می باشند. نتایج حاصل از محاسبه میانگین خطای مطلق مدلسازی در ماه های سال نشان داد که بیشترین خطا مربوط به ساعت آفتابی می باشد اما متغییرهای بارش و دمای حداقل و حداکثر با دقت خوبی مدلسازی شده اند. بیشترین خطای ساعت آفتابی در ایستگاه گرگان به میزان 6/0 ساعت و بیشترین خطای بارش در کلاله به میزانmm 1/6 می باشد. در مورد دمای حداکثر، بیشترین خطا در مراوه تپه به میزان 5/0 و دمای حداقل در آق تقه به میزان 4/0 درجه سانتی گراد می باشد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بطور کلی عملکرد مدل Lars-WG در مدلسازی متغییرهای هواشناسی ایستگاه های تحت بررسی مناسب است و می توان از آن جهت بازسازی داده های ایستگاه ها در دوره گذشته و یا تطویل این داده ها به دوره آینده بهره جست. همچنین می توان از آن در جهت ارزیابی اقلیم آینده استان در مقیاس محلی استفاده نمود.

هدف تحقیق حاضر بررسی اثر آرایش تمرین بر اکتساب، یادداری و انتقال تکلیف پیش بینی انطباقی با دستگاه پیش بینی انطباقی باسین است. 36 آزمودنی از بین دانشجویان غیرتربیت بدنی که به طور منظم در ورزش های توپی شرکت نمی کردند، به-صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی ساده به سه گروه 12 نفری تمرین قالبی، تمرین زنجیره ای و تمرین تصادفی تقسیم شدند. آزمودنی ها تکلیف حرکتی را روی دستگاه زمان بندی انطباقی باسین انجام دادند. بعد از مرحله پیش آزمون، مرحله اکتساب 90 کوشش تمرینی با بلوک های 15 کوششی اجرا شد. آزمون های یادداری قالبی، یادداری تصادفی و همچنین آزمون انتقال، 24 ساعت بعد انجام شد. خطای مطلق به عنوان شاخص امتیازهای مقایسه گروه ها در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با آزمون های مکرر و همچنین تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد در مرحله اکتساب، گروه قالبی تفاوت معنی داری با گروه زنجیره ای (031/0= P) و تصادفی (0001/0= P) داشته، بدین معنی که گروه قالبی بهتر از دو گروه دیگر بوده است. همچنین بین آرایش تمرین تصادفی و قالبی در مرحله یادداری تصادفی، تفاوت معنی داری به نفع گروه تصادفی مشاهده شد (0003/0= P). با این حال بین گروه ها تفاوت معنی داری در یادداری قالبی مشاهده نشد (275/0= P و 34/1= (33 و 2)F). در آزمون انتقال نیز تفاوت معنی داری بین گروه تصادفی و قالبی مشاهده شد (011/0= P)، به-طوری که گروه تصادفی عملکرد بهتری داشته است. به طور کلی، نتایج تحقیق حاضر از فرضیه سکیا و همکاران (1994) حمایت می کند.