کمیته ملی المپیک

هدف پژوهش حاضر مقایسه ابعاد سازمان یادگیرنده در سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی آموزش و پرورش است. نمونه آماری 120 کارشناس از سازمان تربیت بدنی هستند و از طریق نمونه گیری نظام مند، 37 کارشناس از کمیته ملی المپیک و 38 کارشناس از تربیت بدنی آموزش و پرورش انتخاب شدند که در این دو سازمان جامعه برابر با نمونه است و در مجموع 195 نفر از کارشناسان سازمان های مذکور به پرسش نامه (DLOQ) واتکینز و مارسیک (1996) پاسخ دادند. این پژوهش از نوع مطالعات کاربردی و با روش توصیفی و از نوع پیمایشی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های کالموگروف اسمیرنف، لون، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد بین ابعاد سازمان یادگیرنده (7 بعد) در سه سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی آموزش و پرورش تفاوت معنی داری وجود ندارد. در عین حال از نظر مشخصه های سازمان یادگیرنده و وضعیت یادگیری، هر سه سازمان در سطح پایین تر از متوسط قرار دارند؛ زیرا در همه ابعاد، سازمان ها نمراتی کمتر از میانگین دریافت کرده اند.

هدف از این پژوهش، مطالعه مولفه های عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در وظایف، عدالت توزیعی در پاداش، عدالت رویه-ای، عدالت بین فردی و عدالت اطلاعاتی) در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک بود. به این منظور پرسشنامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006) تهیه و پس از تایید روایی و پایایی (92/0a=)، در جامعه 59 نفری کارکنان آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره،t مستقل و آنووا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، عدالت توزیعی در پاداش با عدالت توزیعی در وظایف رابطه-ای مثبت و معنادار دارد. عدالت رویه ای با عدالت توزیعی در پاداش و عدالت اطلاعاتی رابطه ای مثبت و معنادار دارد. عدالت اطلاعاتی با عدالت توزیعی در وظایف و عدالت توزیعی در پاداش رابطه ای مثبت و معنادار دارد. ولی بین چهار مولفه عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در پاداش، عدالت توزیعی در وظایف، عدالت رویه ای و عدالت اطلاعاتی) با عدالت بین فردی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین عدالت رویه ای و عدالت توزیعی در وظایف، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد، هر پنج مولفه مورد بررسی توانایی پیش بینی عدالت سازمانی را دارند. با توجه به یافته های تحقیق بی-توجهی مسئولان نسبت به وضعیت عدالت در آکادمی می تواند عواقب جبران ناپذیری برای ورزش قهرمانی کشور در پی داشته باشد.

هدف این پژوهش تدوین نظام ارزیابی عملکرد کمیتة ملی المپیک با رویکرد «کارت امتیازی متوازن» است. جامعه آماری پژوهش 114 نفر از اعضای مجمع عمومی، متخصصان و خبرگان آشنا به امور کمیتة ملی المپیک بودند که از بین آنها به طور هدفمند، 89 نفر برای بخش کمّی و 27 نفر برای بخش کیفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات در بخش کمّی از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه مورد تأیید متحصصان قرار گرفت و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ و با ضریب 84/0 تأیید شد. در بخش کیفی نیز از مصاحبة کیفی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در بخش کمّی از آزمون مجذور کای و در بخش کیفی از روش استقرای منطقی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان میدهد کمیتة ملی المپیک چهار منظر مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد و 41 هدف بلندمدت (8 هدف در منظر مالی، 11 هدف در منظر مشتری، 12 هدف در منظر فرآیندهای داخلی و 10 هدف در منظر یادگیری و رشد) دارد. همچنین 126 سنجه در منظرهای مختلف (به ترتیب 24، 37، 30 و 35 سنجه در منظرهای مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد) دارد. در نهایت، میتوان نتیجه گرفت به دلیل ارتباط بین چشم انداز و استراتژیها با اهداف بلندمدت و سنجه های کمیتة ملی المپیک در منظرهای مختلف، منظرها، اهداف و سنجه های به دست آمده قابلیت ارزیابی عملکرد این سازمان ورزشی را دارند و زمینة اجرای استراتژیهای کمیتة ملی المپیک را فراهم می کند.