ربع قرن جغرافیای ایران در آینه «فصلنامه تحقیقات جغرافیایی»(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
انتشار مجلات جغرافیایی که بیشتر به وسیله دانشگاه ها و مؤسسات تحقیقاتی و بعضاً از سوی بخش خصوصی در کشور انجام می گیرد؛ نقش مهمی در ارایه دستاوردهای علمی این رشته داشته و نشان دهنده وضعیت جامعه جغرافیایی کشور و نیز از ابزارهای ارزشیابی و بررسی وضعیت مقاله ها، نویسندگان و چگونگی نمایه شدن آنها در پایگاه های استنادی است. پژوهش حاضر، با هدف ارزیابی وضعیت فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، در آستانه انتشار یکصدمین شماره این مجله انجام شده است. روش تحقیق توصیفی - تطبیقی است که با بررسی مقاله های چاپ شده در شماره های 1 تا 100 فصلنامه طی سال های 1365 تا 1390، انجام شده است. جامعه آماری 812 مقاله چاپ شده طی زمان مذکور در این مجله است. نتایج نشان دهنده آن است که؛ میانگین تعداد مقاله های چاپ شده در یک شماره 7/8، مقاله بوده و روندی نزولی داشته است. از 812 مقاله چاپ شده در فصلنامه 2/94% تألیف و 8/5% ترجمه بوده که نسبت چاپ مقاله های ترجمه ای در دوره های اخیر فصلنامه به صفر رسیده است. از نظر موضوعی 9/48% مقالات مربوط به جغرافیای انسانی، 40% مقالات به جغرافیای طبیعی و 1/11% مقالات، شامل مقالات با عناوین و موضوع های جانبی بوده است. در زمینه مشارکت نویسندگان، از کل مقاله های چاپ شده 5/65% مقاله ها یک نویسنده، 4/24% مقاله ها دو نویسنده و 1/10% بیش از دو نویسنده داشته اند. شایان ذکر است که طی دوره های اخیر درصد مقالات با نویسندگان بیش از دو نفر رو به افزایش بوده است. از نظر وضعیت نمایه در پایگاه های استنادی نیز بر اساس آمار منتشر شده از سوی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISC)، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی طی سال های 1385 و 1386، از نظر استناد و ضریب تأثیر از موفق ترین مجلات جغرافیایی کشور بوده است.