عبدالله الیافعی الیمنی

مأخذشناسانِ مهم ترین کتاب عرفانی فارسی قرن نهم هجری قمری یعنی «نفحات الانس من حضرات القدس» اثر «عبدالرحمان جامی» به دلیل عدم آگاهی بر وجود نسخة خطی فارسی منتشر نشده «تحفة المرشدین من حکایات الصّالحین» و یا عدم تطبیق محتوای این نسخه با محتوای «نفحات الانس»، سهم قابل ملاحظه ای از این نسخة خطی را در نفحات الانس نادیده گرفته و یا سهم آن را به «روض الریاحین من حکایات الصّالحین» داده اند. در واقع تحفة المرشدین، اثر «جلال الدّین محمّد عبادی کازرونی»، ترجمة کتاب مشهور عرفانیِ عربی «روض الریاحین فی حکایات الصّالحین»، اثر صوفی مشهور قرن هشتم هجری قمری، یعنی «عبداللّه الیافعی الیمنی» است. دو نسخة خطی فارسی یافت شده از این اثر یکی در شهر «لاهور» به سال 818 هـ .ق و دیگری در شهر «ایاصوفیه» به سال 838 هـ .ق تحت اختیار نگارندگان است. این مقاله کوشیده است تا با روی کردی تطبیقی و ارائه دلایلی هم چون اشارة جامی به تحفة المرشدین در دست نوشته های نفحات الانس، گزینش یکسان نفحات الانس و تحفة المرشدین از برخی حکایات، برداشت های مشترک جامی و عبادی از متن روض الریاحین، علاقه مندی جامی به استفاده از منابع فارسی، چگونگی دسترسی جامی به تحفة المرشدین و سهم تحفة المرشدین را در نفحات الانس مشخص نماید.