سعید عباس زاده

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی میزان انطباق آموزش های هنرستان های فنی و حرفه ای با نیازهای آموزشی بخش صنایع کوچک در شهرستان اهواز بود. روش پژوهش، روش آمیخته (کمی- کیفی) از نوع اکتشافی بود، که از روش تحلیل محتوا و تحلیل اسناد در بخش کیفی و از روش پیمایشی در بخش کمی استفاده شد. مشارکت کنندگان در بخش کیفی، 10 نفر از مدیران و کارشناسان شهرک های صنعتی شهرستان اهواز بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با شیوه ی انتخاب موارد مطلوب، انتخاب گردیدند و با آنان مصاحبه ی نیمه ساختمند صورت گرفت. مصاحبه ها با روش تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج آن ، در قالب نیازهای آموزشی صنایع کوچک، استخراج شدند. در بخش کمی، 75 نفر از مدیران و هنرآموزان هنرستان های فنی و حرفه ای اهواز با روش سرشماری، و 120 نفر از مدیران و کارشناسان شهرک های صنعتی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. یک پرسشنامه محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ 91/0 که روایی آن به تایید اعضای هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی رسیده بود، در اختیار هنرستان های فنی و حرفه ای قرار گرفت. همچنین 10 پرسشنامه در قالب نیازهای آموزشی 10 مورد از صنایع کوچک در اختیار مدیران و کارشناسان شهرک های صنعتی شهر اهواز قرار گرفت. نتایج یافته های تحقیق نشان داد که بین آموزش های هنرستان های فنی و حرفه ای با نیازهای آموزشی صنایع کوچک شهرستان اهواز انطباقی وجود ندارد. در نهایت نیازهای آموزشی ده صنعت کوچک شناسایی شد.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی میزان انطباق آموزش های هنرستان های فنی و حرفه ای با نیازهای آموزشی بخش صنایع کوچک در شهرستان اهواز بود. روش پژوهش، آمیخته از نوع اکتشافی بود و از روش مصاحبه برای جمع آوری داده های کیفی و از روش پیمایش برای جمع آوری داده های کمی استفاده شد. مشارکت کنندگان، مدیران و کارشناسان شهرک های صنعتی و مدیران و هنرآموزان هنرستان های فنی و حرفه ای شهرستان اهواز بودند . در بخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند با شیوه انتخاب موارد مطلوب استفاده شد و با 10 نفر از مدیران و کارشناسان شهرک های صنعتی، مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت. مصاحبه ها با روش تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند و نتایج آن که نیازهای آموزشی صنایع کوچک بودند، استخراج شدند. در ادامه پژوهش، در بخش کمّی با روش سرشماری 75 نفر از مدیران و هنرآموزان هنرستان های فنی و حرفه ای مشخص و از بین مدیران و کارشناسان شهرک های صنعتی نیز با روش نمونه گیری تصادفی ساده 120 نفر انتخاب شدند و یک پرسشنامه محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ 91/0 که روایی آن به تأیید اعضای هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی رسیده بود، در اختیار هنرستان های فنی و حرفه ای قرار گرفت. همچنین 10 پرسشنامه در قالب نیازهای آموزشی10 مورد از صنایع کوچک در اختیار مدیران و کارشناسان شهرک های صنعتی قرار گرفت. نتایج یافته های تحقیق نشان داد بین آموزش های هنرستان های فنی و حرفه ای با نیازهای آموزشی صنایع کوچک شهرستان اهواز انطباقی وجود ندارد. بنابراین، برای حل این مشکل پیشنهاد می شود صنایع کوچک در سطح کلان مورد ارزیابی قرار گیرند و سیاست های آموزش وپرورش درزمینه آموزش های هنرستان های فنی و حرفه ای متناسب با نیاز صنایع کوچک تغییر کنند.