ژاله طالبی

"رابطه ‌اجتماعی‌ در فضا و زمان‌ اتفاق‌ می‌افتد. مجاورت‌ می‌تواند علت‌ شروع‌ رابطه اجتماعی‌ باشد، اما شرط کافی‌ آن‌ نیست‌ و میزانی‌ از تجانس‌ برای‌ حفظ این‌ روابط لازم‌ است‌. ساختار فیزیکی‌ و تقسیمات‌ عملکردی‌ فضا ممکن‌ است‌ گشاینده‌ یا محدودکننده فرصت‌ها برای‌ ارتباط باشد. طراحی‌ در مقیاس‌های‌ متفاوت‌ شامل‌ برنامه‌ریزی‌ شهری‌، طراحی‌ سایت‌ وطراحی‌ جزییات‌ می‌تواند بر گرد آمدن‌ افراد در فضاهای‌ خارجی‌ تأثیر داشته‌ باشد. این‌ مقاله‌ با استفاده‌ از نتایج‌ یک‌ طرح‌ تحقیقاتی‌ با عنوان‌ "" طراحی‌ معابر شهری‌ و روابط اجتماعی‌"" که‌ در مرکز تحقیقات‌ ساختمان‌ و مسکن‌ انجام‌ شده‌، تهیه‌ شده‌ است‌. روش‌ تحقیق‌ مبتنی‌ بر مطالعات‌ نظری‌ و میدانی‌ بوده‌ و گستره مطالعات‌ از یک سو جنبه‌های‌ نظری‌ و مبانی‌ طراحی‌ و از طرف‌ دیگر مطالعات‌ میدانی‌ و مقایسه دستاوردهای‌ حاصل‌ از مطالعات‌ نظری‌ با وضع‌ موجود جامعه ایران‌ را شامل‌ می‌‌شود ‌. در مقاله‌ حاضر، برخی‌ دستاوردهای‌ این‌ طرح‌ تحقیقاتی‌ در زمینه چگونگی‌ تاثیر طراحی‌ فضاهای‌ شهری‌ بر روابط اجتماعی‌ مطرح‌ شده‌ است‌. "