عصمت سماکار

"بررسی اجمالی تاریخچه روشهای آموزش زبان نشان میدهد که در ابتدا روشهای سمعی و بصری با استفاده از زبانشناسی کاربردی نقش زبان گفتاری را پررنگ تر کردند. سپس روش های نوین آموزش زبان تمرین های نوشتاری مناسب تری به زبان آموزان ارایه کرد. اما در این روش ها به آموزش زبان یعنی املا اهمیتی داده نشد. در جامعه کنونی با توجه به اهمیت ارتباطات الکترونیکی زبان نوشتاری از جایگاه ویژه ای برخوردار است و نقش اجتماعی - فرهنگی آن باید در تدوین روش ها لحاظ گردد. مقاله حاضر بر آن است که نقایص آموزش املا در روش های مختلف را نشان دهد تا مدرسین با تمرین های مناسب این کمبود را جبران نمایند بدین ترتیب دانشجو قوائد کد نوشتاری را می آموزد و قادر به نوشتن و خواندن پیام های گوناگون (پیام کوتاه - نامه الکترونیکی) خواهد شد.

"روشهای اموزش زبانهای خارجی با در نظر گرفتن دست آوردهای اخیر زبانشناسی متحول شده است. به جرات می توان اظهار کرد یادگیری زبان فرانسه با دستور آن ارتباط مستقیم دارد زیرا آموزش زبان گقتاری به بزرگسالان در محیط آکادمیک با استفاده از دستور آسان تر صورت می گیرد. آموزش دستور در زبان فرانسه سابقه دیرینه دارد و تدوین کنندگان روشهای آموزش زبان نمی توانند به سادگی از آن صرف نظر کنند. دانشجویان ایرانی زبان خارجی (انگلیسی) را به صورت مستقیم با استفاده از دستور فرا گرفته اند و عادت به بیان قوائد دستوری دارند در نتیجه نادیده گرفتن آن در آموزش دشوار خواهد بود. آموزش زبان نوشتاری به دلیل ماهیت دستوری آن و تفاوت فاحش نوشتاری و گفتاری دز فرانسه استفاده از قوائد دستوری را جهت یادگیری نوشتار الزام آور می کند. مقاله حاضر «آموزش دستور زبان فرانسه به غیر فرانسه زبانان» بر آنست دستورهای نوین را مورد برسی قرار دهد تا مدرسین آموزش زبان با توجه به ویژگی های فردی زبان آموز از تدریس آن صرف نظر کرده یا آموزش مدون را جایگزین آن نمایند.