عباسعلی زارعی

To investigate the effects of etymological elaboration, contextual pragmatic clues, and lexical knowledge on L2 idioms comprehension and production, 60 male intermediate level EFL students in three groups were selected. Each group was randomly assigned to one treatment condition. Group one participants were presented with the etymological explanation of idioms. In group two, the same idioms were presented in short, familiar contexts, and in the third group, the participants focused on the exact meaning of the constituent parts of each idiom. At the end of the experimental period, comprehension and production posttests of idioms were administered. Two one–way ANOVA procedures were used to analyze data. Results showed that the participants of the etymological elaboration group performed significantly better than the participants of the lexical knowledge group on idiom production. The differences between the means in all other comparisons were not statistically significant. These findings may have implications for teachers, learners, and syllabus designers.

تحقیق حاضر با هدف مطالعه تاثیر استفاده از شعر، تصویر و روش واژه کلیدی در درک و تولید واژگانی فراگیران ایرانی انجام شد. نمونه آماری پژوهش، 120 فراگیر سطح پائین تر از متوسط در آموزشگاه زبانسرا در کرمانشاه بودند. نخست، به منظور حصول اطمینان از تازه بودن واژگان، آزمون اولیه ای به فراگیران داده شد و واژگان آشنا از واژگان هدف حذف شدند. سپس فراگیران به سه گروه تقسیم شدند و هر گروه به یکی از سه شیوه استفاده از شعر، تصویر، و روش واژه کلیدی مورد تدریس قرار گرفت. در پایان دوره تدریس، برای اندازه گیری درک واژگانی از یک آزمون واژگانی چند گزینه ای و برای اندازه گیری تولید واژگانی از یک آزمون واژگانی پر کردن جای خالی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از دو فرایند آماری تحلیل واریانس یکطرفه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج هر دو فرایند نشان داد که گروه تصویر بهترین نمره را داشتند و گروه واژه کلیدی با فاصله اندک به دنبال آنها بودند. ولی گروه شعر بطور معنی داری از هر دو گروه بدتر بود. نتایج این پژوهش می توند برای مولفان، معلمان، و فراگیران کاربردهای نظری و عملی داشته باشد.

به منظور بررسی چگونگی درک و تولید الگوهای مختلف همنشینی واژگانی توسط فراگیران سطح متوسط ایرانی، آزمون های درک و تولید همنشینهای واژگانی به سی و چهار نفر از دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین داده شد. برای مقایسه درک الگوهای مختلف همنشین های واژگانی از فرایند تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که الگوی ""صفت + اسم"" نسبت به الگوهای دیگر ساده تر است اگرچه تفاوت میان عملکرد فراگیران در الگوهای مختلف از نظر آماری معنی دار نبود. فرایند تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه دیگری نیز برای مقایسه عملکرد تولیدی فراگیران بکار گرفته شد. نتیجه تحلیل داده ها نشان داد که مشکل فراگیران ایرانی در الگوی ""اسم + فعل"" بطور معنی داری بیش از الگوهای دیگر همنشینی واژگانی است.