صدیقه پرون

اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺠﺎری ﺳﺎزی ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺟﺪﯾﺪ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻓﻨﺎوری و ﺑﺼﻮرت ﮐﺎرﺑﺮدی در ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺎی ﻧﺎﻧﻮﻓﻨﺎوری ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﮔﺮدآوری ادﺑﯿﺎت ﻣﻮﺿﻮع و ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﭘﮋوﻫﺶ از روش ﻫﺎی ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای و ﺑﺮای ﮔﺮدآوری داده ﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ از روش ﻫﺎی ﻣﯿﺪاﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺪﯾﺮان و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ارﺷﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺎی ﻓﻌﺎل در ﺣﻮزه ﻧﺎﻧﻮﻓﻨﺎوری ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ۲۰ ﻧﻔﺮ از ﺧﺒﺮﮔﺎن ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﺳﺖ. اﺑﺰار ﮔﺮدآوری داده ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺧﺒﺮه ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از روش ﻫﺎی ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ دﯾﻤﺘﻞ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﻓﺎزی اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﮑﻨﯿﮏ دﯾﻤﺘﻞ ﻣﻌﯿﺎر اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮی ﺗﺠﺎری ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬاری را دارد و از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﻣﻌﯿﺎر رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﯾﺮی ﻓﻨﺎوری ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮﭘﺬﯾﺮی را دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ از ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎ ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮی ﺗﺠﺎری ﯾﮏ ﻣﻌﯿﺎر ﻋﻠﯽ ﺑﻮده و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﺑﺎزارﭘﺬﯾﺮی و رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﯾﺮی ﻓﻨﺎوری، ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﻣﻌﻠﻮل ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ از ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﺠﺎری ﺳﺎزی در اوﻟﻮﯾﺖ دوم ﻗﺮار دارد. ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ. داﻧﺶ و ﺗﺨﺼﺺ ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﺑﻮدن و ﺟﺬاﺑﯿﺖ ﺑﺎزار از دﯾﮕﺮ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﺑﺎاﻫﻤﯿﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

شناسایی ویژگیهای طبیعی هر منطقه به خصوص آب و هوا می تواند در امر برنامه ریزی و آمایش سرزمین نقش مهمی ایفا نماید و باعث پیشرفت آن گردد. استان هرمزگان در جنوب کشور قرار گرفته و از نظر بارش، ضعیف و دمای هوا نسبتاَ بالا می باشد. در این پژوهش سعی گردیده که برای شناسایی نواحی اقلیمی استان به چند شاخص طبقه بندی سنتی مشهور مانند دمارتن، گورزنیسکی، تورنث ویت، آمبرژه، سلیانینوف، ایوانف و دکتر کریمی پرداخته شود و جایگاه مناطق استان در طبقه بندی سنتی مشخص گردد. روش تحقیق به کار رفته در این مطالعه توصیفی – تحلیلی می باشد داده های مورد نیاز از ایستگاه هواشناسی هفت شهرستان حاجی آباد، میناب، قشم، بندرلنگه، رودان، جاسک و بندرعباس طی سال های 1381 تا 1395 جمع آوری شد. بر اساس محاسبات انجام شده برای تعیین نوع اقلیم استان هرمزگان شاخص دمارتن یک نوع اقلیم و شاخص های گورزنیسکی، تورنث ویت، سلیانینوف، ایوانف و دکتر کریمی دو نوع اقلیم و شاخص آمبرژه چهار نوع اقلیم را برای مناطق مختلف استان نشان می دهد. در بیشتر شاخص ها سه شهرستان میناب، حاجی آباد و رودان دارای اقلیم یکسان و دو شهرستان بندرلنگه و جاسک نیز از نظر اقلیمی دارای شباهت بیشتری هستند.

در دهه های اخیر این باور وجود دارد که سیاست توسعه صادرات تاثیر بیشتری بر رشد اقتصادی کشورها دارد. در ایران نیز اخیرا این سیاست به ویژه در مورد کالاهای غیر نفتی مورد توجه سیاستگذاران قرار گرفته است. در این مطالعه با توجه به اهمیت صادرات محصولات کشاورزی در ارزآوری کشور و تاثیر آن بر رشد اقتصادی به بررسی شاخص بی ثباتی کل محصولات کشاورزی پرداخته شده است. سپس به بررسی تاثیر آنها بر رشد اقتصادی در طی سالهای 1367- 1390 پرداخته شده است. ابتدا تست ایستایی انجام شده و نتیجه شده که از روش ARDL برای تخمین آن استفاده گردد. بنابراین در بلندمدت شاخص بی ثباتی صادرات محصولات کشاورزی و نیروی کار شاغل در این بخش بر رشد اقتصادی تاثیر منفی داشته است و صادرات محصولات کشاورزی و انباشت سرمایه در این بخش بر رشد اقتصادی تاثیر مثبت داشته است.

هدف از این مطالعه برآورد ارزش غیر بازاری آب گرم گنو در استان هرمزگان می باشد. برای محاسبه این ارزش از روش، ارزش گذاری مشروط و با به کارگیری مدل لاجیت استفاده شد. داده های مورد نیاز از طریق تکمیل 245پرسشنامه بین افراد بازدیدکننده منطقه مورد مطالعه در سال 1390جمع آوری شد. متوسط تمایل به پرداخت برای هر بازدیدکننده، 656888 ریال و تمایل به پرداخت هر خانوار نیز 6/4020154 ریال به دست آمد. با اینکه ایران کشوری در حال توسعه با سطح درآمد پایین تا متوسط است، نتایج نشان می دهد که مردم به پرداخت مبلغی جهت حفاظت از آب گرم گنو رضایت دارند، به گونه ایی که 6/90% درصد از پاسخگویان (222) برای حفاظت و ادامه بقاء آن در این بررسی حاضر به پرداخت مبلغی بودند. همچنین نتایج مطالعه نشان داد که کشاورزان منطقه بیشترین ارزش را نسبت به سایر پاسخگویان برای آب گرم مورد مطالعه قائل هستند. سپس افراد استفاده کننده از آب گرم برای درمان بیماریها دارای تمایل به پرداخت بالاتری بودند. این مطالعه به نتایج امیدوارکننده ای از نظر مدیریتی دست یافت. به طوری که نشان داد، مردم منطقه از اهمیت آب گرم آگاه هستند.

هدف از این مطالعه برآورد ارزش بازاری جنگل حرا در استان هرمزگان برای دو گروه استفاده کننده از این جنگل شامل صیاد و دام دار است. برای محاسبه ارزش بازاری، از سه روش ارزش نهایی (تابع تولید)، بازده خالص (تابع سود) و هزینه اجتناب برای دو گروه صیادان و دام داران منطقه استفاده شد. ارزش بازاری به دست آمده هر هکتار جنگل حرا برای صیاد با استفاده از روش ارزش نهایی (تابع شفرد) معادل 7347700 ریال در سال بود. ارزش بازاری برای دام دار به کمک تابع تولید، برای هر هکتار جنگل حرا معادل 325000 ریال در سال به دست آمد. کل ارزش بازاری با استفاده از روش ارزش نهایی برای هر هکتار جنگل حرا 12387820 ریال در سال برآورد شد. با مقایسه این دو ارزش نتیجه گیری می شود، که ارزش بازاری محاسباتی برای صیاد بیش تر از دام دار است. هم چنین مجموع ارزش بازاری هر هکتار جنگل حرا (برای صید میگو و دام پروری) از طریق بازده خالص و هزینه اجتناب به ترتیب سالانه 4083915 ریال و 5064730 ریال محاسبه شد. محاسبه ارزش های بالا می تواند توجیه مناسبی بر حفاظت بیش تر از جنگل حرا و جلوگیری از تخریب بیش تر، از طرف دولت و استفاده کنندگان باشد. گفتنی است که ارزش محاسبه شده نشان دهنده ارزش بازاری تمام خدمات جنگل های مورد مطالعه نیست. توجه نکردن به دیگر ارزش ها به دلیل محدود بودن دامنه این مطالعه و مشکلات محاسبه ارزش های دیگر است.

در این مطالعه ارزش غیربازاری جنگل حرا در استان هرمزگان با استفاده از ارزش گذاری مشروطو با بکار گیری مدل لوجیت برآورد گردید. داده های مورد نیاز از طریق تکمیل 230 عدد پرسشنامه بین افراد منطقه مورد مطالعه در سال 1386 جمع آوری شد. متوسط تمایل به پرداخت هر فرد معادل (WTP) 430000 ریال و کل ارزش غیربازاری سالانه، برای هر هکتار جنگل حرا 2615819ریال بدست آمد. با اینکه ایران کشوری در حال توسعه با سطح درآمد پایین می باشد نتایج نشان می دهد مردم راضی به پرداخت مبلغی جهت ادامه بقاء و حفاظت از جنگل های مذکور هستند. به طوری که 92% پاسخگویان برای حفاظت جنگل در این بررسی حاضر به پرداخت مبلغی بودند. نتایج نشان داد، مردم منطقه از جنگل حرا و اهمیت آن آگاه هستند و یک تمایل به پرداخت قابل توجهی جهت حمایت برای بهبود و توسعه جنگل حرا دارند. لذا این مهم برای تصمیم گیرندگان و مسؤلین توجیهی را فراهم می آورد تا از کیفیت و کمیت جنگل حرا حمایت کنند.

هدف از این مطالعه برآورد ارزش تفریحی جنگل حرا در استان هرمزگان است . برای محاسبه ی این ارزش، میزان تمایل به پرداخت افراد برای ورود به جنگل و تفریح در منطقه، مورد بررسی قرار گرفت و از روش CVM استفاده شد. میانگین تمایل به پرداخت افراد، برای هر هکتار جنگل برآورد شد. میانگین تمایل به پرداخت افراد برای حفاظت از جنگل و جلوگیری از نابودی آن با استفاده از مدل Logit و با استفاده از روش حداکثر درستنمایی، به وسیله ی انتگرال گیری عددی محاسبه شد. داده های مورد نیاز از راه تکمیل پرسشنامه بین افراد بازدیدکننده ی منطقه جمع آوری گردید. میانگین تمایل به پرداخت برای هر فرد برابر 3491 ریال و ارزش کل بدست آمده برای هر خانوار 17870 ریال بود. با اینکه ایران کشوری در حال توسعه با سطح درآمد پایین تا متوسط است ‏‏، نتایج نشان می دهد که مردم به پرداخت مبلغی جهت استفاده از جنگل حرا رضایت دارند، به گونه ای که 5/94 درصد از پاسخگویان (259 نفر) برای تفریح و گردش در این بررسی حاضر به پرداخت مبلغی بودند. همچنین نتایج مطالعه نشان می دهد که دامداران و صیادان ساکن در منطقه ارزش تفریحی کمتری نسبت به سایر پاسخگویان برای جنگل مورد مطالعه قائل هستند. یکی از دلایل اختصاص ارزش پایین به جنگل حرا توسط صیادان و دامداران، می تواند نگرانی آنها از رقابت اکوتوریسم و محدود شدن فعالیت آنها باشد. لذا به نظر می رسد که افراد بومی بایستی در بهره گیری از منافع اکو توریسم در اولویت قرار داده شوند.