امرالله ابجدیان

با شروع قرن 19، انگلستان وارد دوران انتقالی گردید. جامعه شناسان معتقدند که در هر دوره انتقالی، طبقه حاکم سعی بر این دارد تا ارزش های خود را تثبیت نماید، در عین حال مقاومت هایی در برابر این ارزش های جدید رخ می نمایند. در ادبیات قرن 19 انگلیس، هم پیدایش ارزش های جدید و هم مقاومت در برابر آنها به تصویر کشیده می شود. رمان های تامس هاردی به طور کلی، و زیر درخت راج به طور خاص، از این قاعده مستثنی نمی باشند. در این مقاله رمان زیر درخت راج از این منظر بررسی می شود. بسیاری از منتقدان هاردی معتقدند که شخصیت های جدید خلق شده در آثارش با ایدئولوژی های جدید، نشان می دهند که هاردی تلاش دارد با گفتمان های ایدئولوژیک طبقه متوسط و باورهای آنها مخالفت ورزد. اما با توجه به تئوری لوئی آلتوسر در مورد دستگاه های ایدئولوژیک حکومتی و نظریه استیلای گرامشی، می توان هاردی را نمونه راستین جامعه خود و تابع ایدئولوژی های طبقه متوسط (حاکم) جامعه نامید که سعی بر این دارد تا با به تصویر کشیدن شخصیت هایی که در مسیر گفتمان های ایدئولوژیک جاری جامعه خود گام بر می دارند، بنیان جامعه خویش را استحکام بخشد. بنابراین، این مطالعه تلاش دارد با پرداختن به زوایای مختلف این رمان، دریابد که تفکرات لوئی آلتوسر چگونه می تواند به شناخت هاردی، شخصیت هایش و عصری که وی در آن زیست و نویسندگی کرد، کمک نماید.

One of the narrative strategies employed in different ways by men and women writers is the presentation of narrator. The significance of narrator is so much that it differentiates between the realistic and non-realistic fiction and specifically men's and women's writings in realistic fiction. Robyn R Warhol's theory based on Genette's is applied to Adam Bede by George Eliot to focus on woman as writer. Warhol specifies five touchstones for distinguishing engaging and distancing narrators which consist of 1) The degree of irony present in references to the narratee; 2)The frequency of direct address to the narratee; 3)The names by which the narratee is addressed; 4)The narrator's stance toward the characters; 5)The narrator's implicit or explicit attitude towards the act of narration. These five touchstones are examined in Adam Bede to come to the conclusion about the nature of the narrator, whether engaging or distancing.