سید مرتضی حسینی شکوه

مقدمه: آگاهی از هزینه های بیمارستانی مرتبط با ویروس کووید-19 و تأثیر آن ها بر جمعیت های مختلف به توسعه یک رویکرد جامع برای آمادگی بیمارستان، تصمیم گیری و مدیریت ریسک کمک می کند. مطالعه حاضر با هدف تحلیل هزینه و تعیین عوامل مرتبط با هزینه های مستقیم درمان بیماران کرونایی بستری در یک بیمارستان نظامی در شهر تهران انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر از مطالعات ارزیابی اقتصادی و با روش توصیفی تحلیلی بود که به صورت مقطعی از تاریخ 1398/12/01 الی 1400/08/28با سرشماری 28997 بیمار مبتلا به کووید 19 بستری شده در یک بیمارستان نظامی انجام گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS 26 و STATA 17 و انجام رگرسیون حداقل مربعات معمولی و رگرسیون لجستیک صورت گرفت. یافته ها: مجموع هزینه های مستقیم پزشکی درمان بیماران 3/510/085/832/930 ریال و میانگین هزینه درمان هر بیمار 121/049/964 ریال بود. متغیرهای سن، مدت اقامت، محل سکونت و بیماری های زمینه ای با هزینه های درمان رابطه معناداری داشتند. نتایج نشان داد که افزایش سن، مدت اقامت و ابتلا به بیماری های دیگر با هزینه درمان ارتباط مثبت و معناداری داشته است. نتیجه گیری: سیاست گذاران سلامت باید برای کاهش هزینه های بیماران، پوشش بیمه ای، خدمات هتلینگ و دارویی را بهبود بخشند و فرهنگ مراجعه سریع تر به مراکز درمانی را ترویج دهند. درمان سرپایی به جای بستری، پیگیری درمان از راه دور، کاهش مدت اقامت در بیمارستان، اولویت دادن به سالمندان در طرح های پیشگیرانه مانند غربالگری و واکسیناسیون و حمایت بیمه ای بیشتر از بیماران مبتلا به کووید-19 با بیماری های زمینه ای و خاص از دیگر اقدامات مهم است.

مقدمه: بهره برداری درست از تجهیزات تشخیصی-تصویری، علاوه بر کاهش هزینه های درمانی، میتواند منجر به کاهش مدت زمان انتظار و افزایش رضایتمندی بیماران شود. لذا، هدف این پژوهش برآورد میزان بهره برداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری و ارائه راهکارهای ارتقای آن بود. روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی است که به روش ترکیبی طی دو مرحله کمّی و کیفی انجام شد. در مرحله اول، بهره برداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری اصلی یک بیمارستان تخصصی-فوق تخصصی (شامل سه دستگاه سونوگرافی، دو دستگاه MRI و یک دستگاه CT آنژیوگرافی) در بازه زمانی اول فروردین ماه 1397 تا پایان اسفندماه 1397 بررسی شد. به منظور سنجش میزان بهره برداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری، از دو شاخص ضریب بهره برداری تقویمی و ضریب بهره برداری در ارائه خدمت استفاده شد. سپس در مرحله دوم، علل اصلی افت بهره برداری از تجهیزات و راهکارهای ارتقای آن، با تشکیل گروههای بحث متمرکز با حضور 15 نفر از خبرگان در سه ماهه اول سال 1398 به روش تحلیل محتوی، احصا گردید. یافته ها: در بین تجهیزات مورد بررسی کمترین ضریب بهره برداری به ترتیب مربوط به دستگاه CT آنژیو با 25 درصد و دستگاه سونوگرافی مداخلهای با 33 درصد بود. ضریب بهره برداری برای دستگاه سونوگرافی بخش سرپایی و بخش بستری به ترتیب 41 و 81 درصد و برای دستگاه MRI بخش سرپایی و بخش بستری به ترتیب 84 و 46 درصد بود. علل اصلی مشترک افت بهره برداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری شامل کمبود نیروی انسانی بخش، تاخیر در جابه جایی بیماران از بخشهای بستری، فضای نامناسب بخشهای تشخیصی-تصویری و ضعف نظام تعمیرونگهداری پیشگیرانه بود. نتیجه گیری: استفاده بهینه از ظرفیت تجهیزات تشخیصی-تصویری در بیمارستان مستلزم افزایش تعداد و انگیزه نیروی انسانی، بهینه سازی گردش کار و جابه جایی بیمار بین بخشها، بازطراحی فضای کاری بخشهای تشخیصی-تصویری و سرمایه گذاری استراتژیک در سیستم های تعمیرونگهداری است.