ندا شاه نوری

مقاله ی حاضر درصدد بررسی تغییر و تداوم در سیاست خارجی برزیل در رابطه با جمهوری اسلامی ایران است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی به واکاوی نقش برزیل درصحنه ی سیاسی بین المللی و تأثیر آن بر پرونده ی هسته ای ایران پرداخته است. پرونده هسته ای ایران نه تنها برای قدرت های بزرگ جهانی از جهات مختلف، موضوعی قابل توجه بوده است بلکه تعدادی از قدرت های متوسط نظام بین الملل نیز کوشیده اند با وارد شدن به آن و تلاش برای باز کردن گره هایش، میزان اثرگذاری خود را در عرصه ی جهانی افزایش دهند. یکی از این کشورها برزیل است که در بازه ی زمانی کوتاهی وارد موضوع هسته ای ایران شد و اقداماتی را در این زمینه انجام داد. این نوشتار تلاش می کند تا علل وارد شدن کشوری باقدرت متوسط و از یک حوزه ی جغرافیایی متفاوت به پرونده هسته ای ایران را شناسایی کند. برزیل با ارائه راهکارهای جدید در نزدیک کردن دیدگاه های طرفین کوشش کرد اما در شکستن اجماع کشورهای غربی و متحدان آن ها علیه ایران ناتوان ماند و درنهایت دنباله رو مسیری شد که قدرت های بزرگ آن را تعیین کرده بودند.

مقاله پیش رو تاثیرات زیانبار اشکال گوناگون تجارت و استفاده غیر قانونی و نامشروع از سلاح های کوچک و اسلحه های سبک را بر زندگی انسان به پژوهش گذاشته است. با این هدف، نخست پس از ارائه تعریفی از سلاح های کوچک و اسلحه های سبک، اشکال غیر قانونی تجارت این سلاح ها بررسی می شود و ابعاد گوناگون تاثیر آنها را در منازعات مسلحانه بر شرایط زیستی زنان، کودکان، جمعیت های آواره، فعالیت های امداد رسانی و نهادینه شدن فرهنگ خشونت در جوامع درگیر مطالعه می کند. بررسی نقش سلاح های کوچک در تشدید خشونت های خانگی و شهری از دیگر موضوعات مورد توجه این نوشتار است.

مقاله حاضر به موضوع شکلهای خشونت بتنی بر جنسیت علیه زنان در عراق امروز می پردازد. در ابتدا مختصری به شرایط حقوق و اجتماعی زنان، محدودیتها و فرصتهای آن در دوران رژیم بعث عراق اشاره شده است. اینکه چطور صدام حسین زمانی برای دستیابی به اهداف حزبی و اقتصادی خود عرصه را برای فعالیت زنان در اجتماع فراهم کرد و روز دیگر برای استحکام پایه های قدرت خود آنها را خانه نشین کرد. در ادامه برای ورود به مبحث اصلی این مقاله ابتدا تعریفی از خشونت، خشونت علیه زنان و تاریخچه ظهور آن در اسناد بین المللی ارایه شده و سپس اشکالی از آن همچون قاچاق و خرید و فروش زنان، روسپیگری اجباری، خشونتهای خیابانی و یا تحقیر و توهینهای جنسی در بازداشتگاهها مورد مطالعه قرار گرفته اند. اگر چه تمامی این اشکال خشونت جنسی پیش از این نیز وجود داشته اند، اما در ادامه مشاهده می شود که چگونه جنگ و سپس دوران از آشوب عراق را به دریایی طوفانی و امنتی را به ساحلی دور بدل کرده و به این شکل زمینه را برای بروز و یا گسترش خشونت علیه زنان فراهم کرده است