فرهاد فرنیا

وقتی صحبت از امنیت اطلاعات می شود، رفتار انسان عاملی است که نباید آن را دست کم گرفت. برنامه های آگاهی از امنیت اطلاعات به عنوان یک اقدام پیشگیرانه وضع شده اند؛ اما موارد نقض امنیت اطلاعات همچنان وجود دارد و بانک ها دارای اطلاعات شخصی و مالی ارزشمندی هستند که آن ها را به هدف مجرمان سایبری تبدیل می کند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر بی تفاوتی اخلاقی و فرهنگ سازمانی بر رفتارهای مرتبط با آگاهی از امنیت اطلاعات با در نظر گرفتن نقش میانجی متغیرهای شناختی احساسی (دانش و نگرش) و فرهنگ امنیتی کارکنان بانک های صادرات و ملت است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی محسوب می شود و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی بوده و بر مدل معادله های ساختاری مبتنی است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان شعب بانک های ملت و صادرات در شهر تهران بودند. در این راستا حجم نمونه 430 نفر برآورد گردید. در این مطالعه برای تحلیل داده ها از روش تحلیل توصیفی با نرم افزار SPSS و رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) با نرم افزار Smart PLS استفاده شده است؛ چرا که استفاده از رویکرد حداقل مربعات جزئی به عنوان روش ارزیابی روابط بین متغیرهای مرتبط با رفتار انسان در حوزه امنیت اطلاعات، متداول ترین رویکرد در مطالعات کمی بوده است. یافته های پژوهش، روابط مدل را تأیید نمود و نتیجه تحلیل مسیر نشان داد که تأثیرگذاری متغیر «بی تفاوتی اخلاقی» بر متغیرهای «رفتارهای آگاهی از امنیت اطلاعات» (فرضیه اول)، «دانش آگاهی از امنیت اطلاعات» (فرضیه دوم) و «نگرش آگاهی از امنیت اطلاعات» (فرضیه سوم) منفی و معنا دار است. همچنین تأثیر متغیر «دانش آگاهی از امنیت اطلاعات» بر «رفتارهای آگاهی از امنیت اطلاعات» (فرضیه چهارم)، تأثیر متغیر «نگرش آگاهی از امنیت اطلاعات» بر «رفتارهای آگاهی از امنیت اطلاعات» (فرضیه پنجم)، تأثیر متغیر «فرهنگ سازمانی» بر متغیرهای «رفتارهای آگاهی از امنیت اطلاعات» و «فرهنگ امنیتی سازمان» (فرضیه های ششم و هفتم) و تأثیر متغیر «فرهنگ امنیتی سازمان» بر «رفتارهای آگاهی از امنیت اطلاعات» (فرضیه هشتم) مثبت و معنا دار است.  

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل تاثیرگذار بازار هدف صنعت گردشگری بر افزایش و روند توسعه گردشگری در استان لرستان انجام شده است. روش تحقیق مورد استفاده از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه تمام کارکنان که در شورای اسلامی شهر و کﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺳﺎزﻣﺎن ﻣیﺮاث ﻓﺮﻫﻨﮕی، ﺻ ﻨﺎیﻊ دﺳ ﺘی و ﮔﺮدﺷﮕﺮی استان لرستان می باشد که تعداد آنها 223 نفرفعالیت دارند که با استفاده از جدول مورگان تعداد 140=S نفر به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک (منظم) به عنوان نمونه انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه های استاندارد بازارهدف گردشگری گردشگری رای و داس (2011) توسعه گردشگری و چویی و همکاران (2006) استفاده شده است. داده های جمع آوری شده از طریق آزمون های آماری از جمله آزمون کلموگروف- اسمیرینوف و با بهره گیری با استفاده از نرم افزار spss24 و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از فن تحلیل مسیر در نرم افزار آماری لیزرل، برای آزمون معناداری عامل ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که عوامل بازار هدف صنعت گردشگری بر افزایش و روند توسعه گردشگری تاثیر دارد. از آنجا که مقدار ضریب همبستگی مثبت می باشد. درنتیجه هر چقدر بازار هدف صنعت گردشگری افزایش یابد توسعه گردشگری افزایش پیدا می-کند و اگر کاهش یابد درنتیجه بازار هدف صنعت گردشگری با توسعه گردشگری نیز کاهش پیدا می کند.