مهدی نیازی

امروزه یکی از موضوعات و مباحث مهم مورد توجه محققان و برنامه ریزان در حوزه های روستایی ناپایداری جمعیتی سکونتگاه های روستایی می باشد زیرا منجر به عدم اجرا و تحقق برنامه های توسعه روستایی می گردد. پژوهش حاضر با هدف آشکارسازی انگیزه های پنهان روستاییان بر ناپایداری جمعیت در روستاهای شهرستان خوسف و ارائه راهکارهایی مناسب به منظور پایداری و ماندگاری بیشتر جمعیت در آنها انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف و ماهیت کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری شامل 41 روستای بالای 100 نفرجمعیت باتعداد 4226 خانوار و 13892 نفر جمعیت بوده که با توجه به توزیع جغرافیایی، طبقه بندی جمعیتی وکاهش جمعیت طی مقطع 1385 و 1395، 20 درصدآنها(تعداد 8 روستا ) باجمعیت 796 خانوار به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. آنگاه تعداد 259 پرسشنامه(براساس فرمول کوکران) به تناسب خانوار ساکن بین روستاهای نمونه توزیع و بر اساس روش تصادفی ساده تکمیل گردید. دراین پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های کمی ازروش tتک نمونه ای و برای رتبه بندی تاثیر عوامل مختلف بر ناپایداری جمعیت از آزمون فریدمن استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل شده خشکسالی بیشترین تاثیر را بر ناپایداری جمعیت درسکونتگاه های مورد مطالعه داشته و پس از آن به ترتیب بیکاری و درآمد پایین و کمبود امکانات و خدمات موثر بوده اند.

در شرایط کنونی که سازمان ها به عنوان نظام اجتماعی باز در تعامل با محیط، موقعیت های آشوبناک و نامطمئن را تجربه می کنند، تمرکز بر مفهوم عدم اطمینان محیطی اهمیت به سزایی دارد. هدف این پژوهش سنجش اثرات عدم اطمینان محیطی بر سود عملیاتی و تأمین مالی از دستگاه های بانکی شرکت های صنعت خودروسازی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. روش پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی است و با توجه به ماهیت از نوع توصیفی و چون به تبیین رابطه بین متغیرها می پردازد از نوع همبستگی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش، شرکت های فعال در صنعت خودروسازی (مشتمل بر شرکت های خودروساز و ساخت قطعات خودرو) پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که تعداد آن ها 22 شرکت می باشد. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از نرم افزار ره آورد نوین 3 و سایت اینترنتی Codal.ir سازمان بورس اوراق بهادار استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که هر چه میزان عدم اطمینان محیطی افزایش یابد به همان میزان نیز سود عملیاتی شرکت ها افزایش خواهد یافت. همچنین هر چه عدم اطمینان محیطی افزایش یابد به همان میزان تأمین مالی از طریق بانک نیز افزایش خواهد یافت.