بهرام بازی برون

هدف مطالعه حاضر تبیین اثر یک دوره تمرینات نوروفیدبک و ایروبیک بر علائم افسردگی و شناختی می باشد. ۶۰ دانشجوی پسر با میانگین سنی ۹/۳±۴/۲۳ با علائم افسردگی به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی (نوروفیدبک، ایروبیک، ترکیبی و کنترل) تقسیم و گروه نوروفیدبک و تمرین هر کدام به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه یک ساعت تمرینات مربوطه را انجام دادند، گروه ترکیبی نیز با همین پروتکل هر جلسه ۳۰ دقیقه تمرین نوروفیدبک با پروتکل آلفا به تتا و ۳۰ دقیقه ایروبیک را انجام داد.گروه کنترل تمرین خاصی انجام نداد. ۲۴ ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرین، پرسشنامه های افسردگی (بک و همیلتون) و آزمون شبکه های توجه (ANT) از شرکت کنندگان گرفته شد. نتایج نشان داد یک دوره تمرینات نروفیدبک، نورفیدبک - ایروبیک و ایروبیک باعث کاهش علائم افسردگی در شاخص پرسشنامه بک و همیلتون و افزایش معنادار در کارایی شبکه های توجه هشدار، کنترل اجرایی و جهت یابی می شود. ورزش و تمرینات ایروبیک باعث افزایش خون رسانی به مغز، بهبود روحیه و دور کردن توجه بیم ار از نگران ی ه ا و سایر مسائل ناراحت کننده به نکات دیگر شده که خود عاملی تاثیر گذار بر کاهش علائم افسردگی است. وضعیت ترکیبی تمرین نوروفیدبک - ایروبیک نیز سبب بهبود عملکرد شناختی در شبکه های توجه شد که یکی دیگر از عوامل موثر در کاهش افسردگی می باشد. با توجه به بهبود علائم افسردگی و شبکه های توجه به نظر می رسد قشر آهیانه یکی از مناطق درگیر در شبکه های توجه و کاهش افسردگی باشد.