رقابت پذیری و رشد کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت و توسعه ورزش سال ۱۲ بهار ۱۴۰۲ شماره ۱ (پیاپی ۳۳)
158 - 176
حوزههای تخصصی:
هدف: هدف از پژوهش حاضر رقابت پذیری و رشد کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی بود.روش شناسی: روش تحقیق حاضر از نوع کمی(توصیفی- همبستگی) و در دو فاز دلفی و پیمایشی انجام گرفت.جامعه آماری شامل اعضای هیأت علمی دانشکده های تربیت بدنی و مدیریت با تخصص کارآفرینی و مدیریت کسب و کار ورزشی بودند. در گام نخست با بررسی تطبیقی پژوهش ها، مدل مفهومی روابط عوامل برون زا در قالب 9 عامل اصلی و 23 گویه؛ عوامل درون زا در قالب 8 عامل اصلی با 48 گویه و شاخص رقابت پذیری در 9 بعد با 28 گویه در سطح کسب و کارهای ورزشی شناسایی و دسته بندی شد. سپس در پانل دلفی متشکل از 21 خبره کسب و کار ورزشی اعتبارسنجی و درنهایت صاحبان 180 کسب وکار ورزشی به این ابزار پاسخ دادند.یافته ها: نتایج تحلیل مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد از نظر صاحبنظران به ترتیبِ میزانِ اثر عوامل موثر برون زا نسبت بر عوامل درون زا بر رقابت پذیری و رشد کسب وکارها اثر بیشتری دارد.همچنین در میان ابعاد رقابت پذیری به ترتیب میزان اثر عملکرد کلی، رضایت مشتری، بهره وری، قابلیت های آتی، شاخص های مالی، رشد قراردادها، رضایت کارکنان، رضایت جامعه به طور معنی داری تبیین کننده سازه رقابت پذیری بودند. نتیجه گیری: مدل مفهومی روابط متقابل رقابت پذیری و رشد ، موجب ایجاد رویکردی جدید در تحلیل عوامل و شاخص های آن و در نتیجه درک بیشتر مدیران در جهت رشد و توسعه سیستم سنجش رقابت پذیری در سطح کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی است.