رضا رضانژاد

عرصه های واقعی بحران در ورزش ناتوانی مدیران را گواهی می دهند، از این رو شناسایی و افزایش ظرفیت های مدیریت بحران یکی از چالش های مدیریت است. این پژوهش با هدف طراحی و تدوین مدل شایستگی های مدیران در مدیریت بحران های ملی و بین المللی ورزشی کشور انجام شد. روش تحقیق پژوهش، با ماهیت اکتشافی و با استفاده از رویکرد ظاهر شونده (گلیزری)، نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه آماری در این تحقیق کیفی، 25 نفر افراد آشنای با ادبیات مدیریت بحران، دیپلماسی، مدیریت ورزشی، که به صورت هدفمند و مبتنی بر رویکرد نظری انتخاب شدند. فرآیند تجزیه وتحلیل داده ها بصورت هم زمان و با استفاده از کدگذاری باز، کدگذاری انتخابی و کدگذاری نظری انجام شد. براساس یافته ی تحقیق، 17مقوله اصلی شامل: پایبندی به اصول دینی و اخلاق حرفه ای، حسن شهرت، شخصیت فردی و اجتماعی، قابلیت های ذهنی و هوش نرم، پاسخگو و شفافیت محور در امور، مهارت تصمیم گیری، قانون گرایی، توانمندی ادراکی و توانا در ارائه بازخورد بموقع و مناسب در بحران ها، شایستگی دانشی و علمی، شایستگی های سازمانی، وظیفه شناسی و آینده نگری، مهارت ارتباطی و دیپلماسی اثربخش، مدیریت خود و منابع انسانی، نوگرایی و اندیشه توسعه گرا داشتن ، باور داشتن به دستاوردهای علمی-پژوهشی و تجربیات علمی در پیشگیری از بحران ، تحلیل خطرپذیری و ارزیابی ریسک، رهبری سازمانی نرم، توانایی در مدیریت زمان، به عنوان شایستگی شناسایی شدند. تدوین این الگو فرصتی را برای مدیران بوجود می آورد، که مهارت هایشان را براساس مهارت مورد نیاز بسنجند، و بر روی کسب مهارت هایی متمرکز شوند که برای مدیریت بحران در ورزش ضروری می باشد. همچنین این مهارت ها را در افراد تحت سرپرستی ایجاد و برای مدیریت های کلان ورزشی بلاخص در شرایط بحران آماده نمایند.