حورا صدرایی

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی الگوی تدریس چرخه ای۹مرحله ای (9E) در تدریس علوم بر نگرش نسبت به علوم دانش آموزان(با نقش تعاملی جو یادگیری) بوده است. روش پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی بود که دراجرای آن از طرح پیش-آزمون- پس آزمون باگروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان خوی در سال تحصیلی 1401-1400 بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد 160نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه اولیه انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه جویادگیری، غربالگری شدند و در نهایت60 نفر از دانش آموزان انتخاب و براساس نمرات پرسشنامه جویادگیری و با روش جایگزینی هدفمند در دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل گمارده شدند. همه ی آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل، قبل و بعد از آموزش با استفاده از پرسشنامه نگرش نسبت به علوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت دوازده جلسه 45دقیقه ای الگوی تدریس چرخه ای ۹مرحله ای (9E) در درس علوم را دریافت کردند. گروه کنترل نیز همزمان روش تدریس سنتی (معمول) را دریافت کردند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس عاملی چند متغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که الگوی تدریس چرخه ای ۹مرحله ای (9E) منجر به بهبود معنی دار نگرش نسبت به علوم گروه های آزمایش در مقایسه با گروه های کنترل شده است. همچنین اثر تعاملی الگوی تدریس چرخه ای ۹مرحله ای (9E) و جویادگیری برنگرش نسبت به علوم معنی دار بوده است. بنابراین با به کارگیری الگوی تدریس چرخه ای ۹مرحله ای (9E) و توجه به نقش تعاملی و تعدیلی جو یادگیری می توان نگرش نسبت به علوم را در دانش آموزان افزایش داد.