نگار محمدی

هدف اصلی این پژوهش شناسایی مرزهای حرفه ای در روابط بین استاد و دانشجوست. برای نیل به این هدف، از تحلیل محتوای عرفی استفاده شده. بر این اساس با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع حداکثر تغییرات تعداد 36 (20 دانشجو و 16 هیئت علمی) به عنوان مشارکت کننده در پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای تجزیه وتحلیل مصاحبه ها از روش تحلیل محتوای استقرایی و در راستای بررسی اعتبار یافته ها از سه راهبرد بازبینی توسط مشارکت کنندگان، به هم تنیدگی و بازتاب پذیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که مرزهای حرفه ای در روابط بین استاد و دانشجو شامل: مرزهای عاطفی (پرهیز از روابط عاطفی و احساسی و حفظ رفتار محترمانه)، مرزهای ارتباطی (شفافیت در ارتباط و حفظ حریم خصوصی) و مرزهای قدرت (شفافیت در مرزهای قدرت و اختیار و پرهیز از تمایز و تبعیض) هستند. درمجموع بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت که در بستر دانشگاهی، ارتباطات و تعاملات مؤثر بین استاد و دانشجو به ع نوان یکی از عوامل مؤثر در پیشرفت دانشجو و بهبود فرایند یاددهی_یادگیری تلقی می شود. ازاین رو، نظارت دقیق بر ارتباطات و تشویق به ایجاد روابط درست بین استاد و دانشجو در چهارچوب مرزهای حرفه ای معنا و مفهوم پیدا می کند.