محمدعلی حرفت

این مطالعه به بررسی تأثیر تحول آفرین اجرای مدل تعالی سازمانی (OEM) در سازمان های ساختمانی می پردازد. از طریق یک بررسی تجربی انجام شده در یک شرکت ساختمانی سیمان سفید برجسته در تهران، این مطالعه پیامدهای چندوجهی پذیرش OEM بر شاخص های عملکرد کلیدی را بررسی می کند. نمونه ای متشکل از 50 نفر از کارکنان به طور تصادفی برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد طراحی شده برای سنجش پویایی سازمانی، بهره وری و پایبندی به اصول OEM جمع آوری شد. یافته ها بر نقش محوری OEM در پیشبرد ارتقای سازمانی در چندین بعد تأکید می کنند. ابتکارات مشتری محوری که توسط OEM حمایت می شود، از جمله مکانیسم های بازخورد قوی، ارتباطات فعال، و اقدامات کنترل کیفیت دقیق، به عنوان محرک های ابزاری برای افزایش سطح رضایت مشتری ظاهر می شوند. همزمان، پیاده سازی OEM مدیریت مؤثر منابع و استراتژی های کاهش هزینه را تسهیل می کند و سازمان ها را قادر می سازد تخصیص منابع را بهینه کنند، اتلاف را به حداقل برسانند و انعطاف پذیری مالی را تقویت کنند. علاوه بر این، OEM به عنوان پایه ای برای بهبود عملکرد سازمانی عمل می کند. در نتیجه، این تحقیق پتانسیل تحول آفرین OEM در بخش ساخت وساز را روشن می کند و به عنوان یک چراغ راهنما برای سازمان هایی که در تلاش برای حرکت در پویایی صنعت و ظهور به عنوان نمونه هایی از تعالی سازمانی هستند، عمل می کند.

صنعت ساخت و ساز در حال تغییر پارادایم به سمت خدمات مشترک به عنوان وسیله ای برای بهبود کارایی، کاهش هزینه ها و ارتقای پایداری است. این مطالعه به بررسی پذیرش، ادراکات و تأثیرات خدمات مشترک در صنعت ساختمان در ایران می پردازد. با استفاده از روش ترکیبی، داده ها از 150 متخصص ساخت و ساز از طریق نظرسنجی و مصاحبه جمع آوری شد. این مطالعه آگاهی، نگرش، الگوهای استفاده، و مزایا و چالش های درک شده از خدمات مشترک را بررسی می کند. یافته ها سطح متوسطی از آگاهی و ادراکات مثبت از خدمات مشترک را نشان می دهند، با صرفه جویی در هزینه، افزایش کارایی و بهره وری بهبود یافته به عنوان مزایای کلیدی. با این حال، چالش هایی مانند مقاومت در برابر تغییر و موانع فنی مانع پذیرش گسترده خدمات مشترک می شود. این مطالعه همچنین تاثیر خدمات مشترک بر بهره وری، کارایی، هزینه ها، مدیریت مالی و پایداری محیطی را بررسی می کند. تجزیه و تحلیل آماری و بینش های کیفی، پیشرفت های قابل توجهی در بهره وری و کارایی نسبت داده شده به خدمات مشترک، همراه با کاهش قابل توجه هزینه و مزایای زیست محیطی را روشن می کند. بر اساس یافته ها، توصیه هایی برای افزایش آگاهی، ارتقای همکاری، پرداختن به موانع تکنولوژیکی، بهبود حمایت نظارتی و ارزیابی اثرات زیست محیطی و اجتماعی ارائه شده است.