حسن فلاح احمدچالی

ﻓﻘﻪ حکومتی به مثابه رویکرد و یک نظریه درﺑﺎره روش اﺳﺘﻨﺒﺎط احکام فقهاست، که در ﻣﻘﺎﺑﻞ روش و رویکرد ﻓﺮدی اﺳﺘﻨﺒﺎط احکام ﻗﺮار می گیرد فقه حکومتی نگرشی کل نگر و ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم اﺑﻮاب ﻓﻘﻪ اﺳﺖ. ازاﯾﻦرو،گستردگی که در ﻓﻘﻪ حکومتی بحث می شود، ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. فقه حکومتی در مواجهه با چالش های عصر حاضر نیازمند تبیین دقیق مبانی خویش است تا بتواند کارآمدی خود را در عرصه ها و ابعاد متفاوتی همچون تعلیم و تربیت به اثبات برساند. بر طبق قوانین فقه اسلامی هیچ فردی حق حاکمیت مطلقه برای برپایی قوانین الهی را جز خداوند ندارد، که خداوند این حق را با نصب خلیفه و جانشین به انسان های برگزیده واگذار می کند. بنابراین تعلیم و تربیت دارای یک نظام طولی است که در رأس آن خداوند، سپس پیامبر و بعد از او امامان قرار دارند. هدف اصلی این تحقیق بررسی راهبردهای کلام حضرت علی(ع) در تعلیم و تربیت بر اساس نگرش فقه حکومتی و بررسی اصول، روش و غایات تعلیم و تربیت در کلام آن بزرگوار می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. و با استفاده از ابزار کتابخانه ای انجام گرفته شده است. حضرت علی(ع) در خطبه 34 به چهار حقی که مردم بر حکومت دارند، هدایت گرایی عموم مردم، تعهد حکومت بر تامین رفاه مردم، تعلیم و تربیت بصورت فراگیر، تادیب برای استواری در عمل اشاره نموده است. برآیند پژوهش حاضر از کلام امیرالمومنین(ع) این است، که رابطه حکومت و مردم یک رابطه متقابل در امر تعلیم و تربیت و شیوه حکمرانی است.