طاهره کاووسی

هدف: هدف پژوهش حاضر، مطالعه تحلیلی عوامل مؤثر بر نگرش نسبت به ازدواج دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روش: جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه ورزشکاران نخبه استان و دانشجویان دانشگاه شهر مشهد بود که با توجه به نامشخص بودن تعداد دقیق افراد، حجم نمونه به استناد 5 تا 10 برابری تعداد سؤالات پرسشنامه پژوهش 274 نفر انتخاب شد. در این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته عوامل مؤثر بر نگرش نسبت به ازدواج استفاده شد. برای تأیید روایی محتوای ابزار، از نظر خبرگان و برای تأیید روایی سازه، از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شد و پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ، 82/0 به دست آمد که نشان از پایایی قابل قبول ابزار پژوهش دارد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین عوامل عاطفی، اقتصادی، فردی، اجتماعی، فرهنگی و سازمانی مؤثر بر ازدواج در دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار وجود ندارد(05/0≥P)، اما بین عوامل انگیزه ورزشی و عملکرد ورزشی در دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد(05/0≤P). همچنین مهم ترین اولویت مؤلفه های عوامل مؤثر بر نگرش نسبت به ازدواج در گروه ورزشکار، مربوط به مؤلفه «انگیزه ورزشی» و مهم ترین اولویت مؤلفه های عوامل مؤثر بر نگرش نسبت به ازدواج در گروه غیر ورزشکار، مربوط به مؤلفه «عاطفی» است. نتیجه گیری: با توجه به وجود تفاوت در انگیزه ورزشی و عملکرد ورزشی، توجه به موضوع ازدواج در بین ورزشکاران به دلیل نقش مهمی که در تضمین پویایی و کارامدی جامعه ورزشکاران می تواند ایفا کند، ضروری به نظر می رسد.