امیرحسین اسکندری

گردشگری در جهان کنونی به لحاظ ابعاد گوناگون دارای اهمیت به سزایی بوده و مورد توجه دولت های مختلف از جمله کشورهای اسلامی قرار گرفته است. طبقه بندی و تبیین صحیح تعریف و انواع گردشگری از دید اسلام، اهمیت زیادی در اتخاذ راهبردهای یک کشور اسلامی مانند ایران و همچنین در تصمیم گیری و هدف گردشگر از سفر دارد. در مطالعه حاضر، مسئله انواع گردشگری از منظر منابع اسلامی و دیدگاه دین اسلام در رابطه با هریک از آن ها به عنوان پیش نیازی برای توسعه گردشگری حلال مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق از رویکرد استقرایی در ادله نقلی بهره می برد و دارای ماهیتی تحلیلی و توصیفی است که به برخی از یافته ها و نتایج آن اشاره خواهد شد. دین مبین اسلام برای گردشگری که با اهداف عالی الهی و انسانی همراه باشد ارزش زیادی قائل است. همچنین طبقه بندی مفهوم گردشگری که باتوجه به دستورات اسلامی احصا گردیده عبارت اند از: گردشگری فرهنگی، علمی، تجاری، تفریحی، مذهبی زیارتی و سلامت (درمانی). هریک موارد مذکور باید در سیاست های توسعه گردشگری حلال به مثابه پشتوانه رونق برند گردشگری حلال کشور مورد توجه قرار گیرد. چراکه طبقه بندی دستورات اسلامی یکی از پیش نیازهای اتخاذ سیاست صحیح در رابطه با توسعه گردشگری حلال است. درهمین راستا در جهت توسعه حلال گردشگری فرهنگی ایجاد تورهای با هدف عمق بخشی به مبانی اعتقادی مناسب است. در خصوص گردشگری علمی نیز برگزاری دوره های عملی برای دانشجویان جهت دستیابی به مرزهای علم ضرورت دارد. همچنین به جهت توسعه گردشگری زیارتی حذف روادید و توسعه زیرساخت ها و امکانات رفاهی مناسب، ضروری می نماید.