امیرحسن رضاقلی گل

 هدف این مقاله فهم نسبت فضای قدسی و چگونگی تجربه دینی و همچنین بررسی ارتباط برساختی این دو از خلل نحوه شکل گیری تجربه دینی در چهار میدان مذهبی مهم شهر قم (حرم حضرت معصومه، مسجد جمکران، کوه خضر و گلزار شهدا) است. پرسش پژوهش این است که چه تفاوت هایی در الگوهای تجربه دینی کنشگران حاضر در فضاهای قدسی شهر قم وجود دارد؟ تجربه دینی افراد در هر یک از این میدان ها چه تفاوت هایی دارد؟ همچنین در این مقاله سازوکارهای تولید تجربیات خاص دینی در این میدان ها بررسی شد و فهمی زمینه مند از این مسئله ارائه گردید. در این پژوهش کیفی داده ها از طریق 20 مصاحبه نیمه ساختاریافته و مشاهده گردآوری و با تکنیک تحلیل مضمون تحلیل و گزارش شده اند. نتایج نشان می دهد که تجربه دینیکنشگران متأثر از یگانگی ساختارها و فضاهای قدسی به مثابه فضای دینی یکسان نیست و همچنین صرفاً از سنت ها و آموزه های دینی برگرفته نشده اند؛ بلکه افراد بخش مهمی از درک و فهم قدسی خود را در فضاهای قدسی که بخشی از بافت های اجتماعی و زندگی روزمره شان است، به صورت بین الاذهانی به صورت متفاوت شکل می دهند؛ لذا یک شکل و یک قالب تجربه دینی در تمام فضاهای قدسی وجود ندارد. در هر فضای قدسی تعاملاتی رخ می دهد که به اشکال مختلف و خاص تجربه دینی منتهی می شود.