سمیرا حیدری اصل

زمینه و هدف: بحث در مورد ترس از در حاشیه ماندن  با ظهور فناوری جدید یعنی رسانه های اجتماعی در حال افزایش است . هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان ترس از در حاشیه ماندن، احساس محرومیت نسبی با گرایش به ارتکاب جرم و قانون گریزی در میان نوجوانان بوده است. روش: روش اجرای تحقیق پیمایشی است و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. جمعیت آماری در این تحقیق ،دانش آموزان ساکن  اهواز و مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم می باشد ، از نرم افزار sample power جهت تعیین حجم نمونه استفاده شد که در نهایت 459 نفر انتخاب شدند . داده ها با استفاده از نرم افزار spss و  Amos  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند . یافته ها: نتایج نشان داد که میان ترس از در حاشیه ماندن و بعد عاطفی گرایش به ارتکاب جرم با ضریب همبستگی65/0 و میان ترس از در حاشیه ماندن و بعد شناحتی گرایش به ارتکاب جرم با ضریب همبستگی52/0 و میان ترس از در حاشیه ماندن و بعد رفتاری گرایش به ارتکاب جرم با ضریب همبستگی51/0رابطه ی معناداری  وجود دارد .علاوه بر این، میان ترس از در حاشیه ماندن و گرایش به قانون گریزی(بعد رفتاری) با ضریب همبستگی48/0 میان ترس از در حاشیه ماندن و گرایش به قانون گریزی(بعد شناختی) با ضریب همبستگی57/0رابطه ی معناداری وجود دارد . بخش ساختاری مدل حاکی از آن است که ترس از در حاشیه ماندن با قانون گریزی(بعد رفتاری) با دارا بودن ضریب 84/0 دارای همبستگی بیشتری است و ترس از در حاشیه ماندن با گرایش به ارتکاب جرم(بعد شناختی) با دارا بودن ضریب 28/0 دارای همبستگی کمتری می باشد . نتیجه گیری: معنادار شدن ارتباط میان ترس از در حاشیه ماندن با گرایش به ارتکاب جرم و قانون گریزی در این پژوهش نشان می دهد که نوجوانانی که ترس از در حاشیه ماندن بیشتری دارند، برای اینکه تجربه مفیدتری از همسالان خود تجربه کنند گرایش به انجام جرائمی با خطرات بالا خواهند داشت و در این بین گسترش روز افزون استفاده از رسانه های اجتماعی سبب افزایش ترس از در حاشیه ماندن و در نتیجه افزایش گرایش نوجوانان به ارتکاب جرم و قانون گریزی می شود.