زهرا هدایت نیا

بازی های بومی و محلی، یکی از شاخصه های اجتماعی-فرهنگی است که حاصل تلفیق شرایط زیست محیطی و باورهای قومی این مرز و بوم است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و جمع آوری داده ها به صورت الکترونیکی انجام شد. جامعه آماری، کلیه افراد رده سنی 17 تا 65 سال ساکن استان خوزستان بودند که با فرمول کوکران، نمونه آماری 384 نفر تعیین شد. داده ها به وسیله پرسش نامه محقق ساخته بازی های بومی و محلی با 14 گویه، پرسش نامه استاندارد هویت فرهنگی طاهری (1392) با 29 گویه و هویت اجتماعی صفاری نیا و روشن (1390) با 20 گویه جمع آوری شد و با ضریب پایایی 88/0 و با روش آماری استنباطی معادلات ساختاری روش مربعات جزیی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها نشان داد، بار عاملی تمامی گویه ها به جز سه گویه (3، 32، 46) بزرگ تر از 4/0 بود که نشان از مناسب بودن این معیار داشت. همچنین، مقدار t به دست آمده برای تمام گویه ها به جز همان سه گویه، بزرگ تر از 96/1 است که حاکی از تأثیر معناداری آنها در سطح اطمینان 95/0 داشت و نشان داد که بازی های بومی و محلی، تأثیر مثبت و معناداری بر هویت فرهنگی و اجتماعی شهروندان دارد. بنابراین، بازی های محلی به عنوان میراث گران بهای فرهنگی نسل های گذشته می تواند نقش ویژه ای در احیاء هویت فرهنگی و اجتماعی اقوام مختلف ساکن در استان داشته و درواقع با توجه مستمر و هدفمند به این بازی ها از سوی نهادهای مربوط و دست اندرکار، می توان ضمن ارتقاء سلامتی و تندرستی و افزایش سطح بهره وری، جامعه را از آسیب و بیماری بحران هویتی که امروزه بحران فرهنگی و تعارض نسلی نشانه های بارز این آسیب ها هستند، در امان نگه داشت.