خاطره حمیدی

تمرکز این نوشته ، بررقابت چین و آمریکا در خاورمیانه است و به بررسی چگونگی عملکرد چین در زمینه تحریم های ایالات متحده علیه ایران علی رغم تهدید آمریکا به مجازات کشورهایی که این تحریم ها را نقض می کنند ، می پردازد. ایران با تحریم هایی مواجه است که هدف آنها فروپاشی اقتصادی و فشار بر این کشور برای تسلیم شدن به خواسته های آمریکا است. تنش ها بین ایالات متحده و ایران از زمان خروج این کشور از برنامه جامع اقدام مشترک در سال 2018 به طور پیوسته در حال افزایش است. با این حال، تحریم ها علاوه بر چالش های داخلی برای ایران مانعی نیز برای روابط خارجی نیز محسوب می شوند. به دلیل سیاست فشار حداکثری آمریکا با هدف انزوای اقتصادی ایران، تجارت با مشکل مواجه می شود. ایران باید مهمترین شرکای تجاری خود را حفظ کند تا درجه ای از ثبات اقتصادی را تضمین کند. در حالی که چین بزرگترین شریک تجاری ایران است، باید با این شرایط کنار بیاید. در بخش های مختلف، تحریم ها موانعی بر سر راه روابط چین و ایران مانند سرمایه گذاری، تجارت نفت خام یا اجرای پروژه ها در ایران هستند. اینها چالش هایی هستند که هر دو کشور برای حفظ مبادلات باید بر آنها غلبه کنند. با توجه به اینکه تحریم ها به عنوان عامل اصلی مانع از تداوم روابط این دو کشور هستند این تحقیق می پرسد: چرا چین با وجود تحریم های آمریکا مایل به حفظ روابط نزدیک با ایران است؟