اناهیتا زندی

در این پژوهش، به بررسی ارتباط بین اعتبار تجاری و چسبندگی هزینه پرداخته می شود و این موضوع نیز بررسی می گردد که آیا این ارتباط ، با مسئله ی نمایندگی تعدیل می شود یا خیر. پژوهش حاضر با استفاده از داده های سالانه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1392-1401انجام پذیرفت. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون خطی چند متغیره مبتنی بر داده های تابلویی بهره گرفته شده است.با استفاده از سه شاخص متفاوت و متداول اعتبار تجاری، نتایج نشان می دهد که شرکت هایی که از سطوح بالای اعتبار تجاری استفاده می کنند، چسبندگی هزینه ی پایین تر را نشان داده و این وضعیت در زیر نمونه های با مسئله ی نمایندگی (مسئله ی کارگزاری) بالا، غالب تر و متداول می باشد. این موضوع، دلالت بر این دارد که اعتبار تجاری موجب محدود شدن تمایلات توسعه طلبی مدیران در شرکت های با مسئله ی حاد نمایندگی، با ملزم کردن آن ها برای انتشار منابع استفاده نشده در زمان کاهش فروش، می شود.