جواد میر

 یکی از رویکردهای نوین به توسعه الگوی توسعه خوشه های صنعتی است که نقش موثری در نواوری محصول و رقابت پذیری دارد وتغییر نیازها و خواسته های مشتریان، تحول سریع تکنولوژی، افزایش رقابت در بازار و افزایش رونق اقتصادی موجب شده است که صنایع کوچک و متوسط با سرعت، بازدهی وکیفیت رو به رشدی به نوآوری و ارائه محصولات جدید بپردازند. از اینرو پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه خوشه  های صنعتی با رویکرد توسعه پایدار در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و برحسب نوع داده ها آمیخته (کیفی- کمی) با رویکرد اکتشافی است؛ عوامل و مولفه های شناسایی شده با نظر خبرگان سنجیده و بر اساس مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) تحلیل و ترکیب عوامل و در نهایت اولویت بندی انجام شد.  جامعه اماری در بخش کیفی  پژوهش شامل 32 نفر از خبرگان و مدیران صاحب نظر در تولید بود که بصورت غیراحتمالی و قضاوتی انتخاب و با روش دلفی اطلاعات مورد نیاز از ایشان جمع اوری شد. در ادامه در راستای اعتبار یابی مدل پژوهش پرسشنامه پژوهش طراحی و در بین 116 نفر از اعضای نمونه شامل مدیران و کارشناسان وکارگزاری های فعال  در صنعت ، و اعضای هیات علمی دانشگاه در سطح استان سیستان و بلوچستان که به روش تصادفی طبقه ای توزیع گردید. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از مدل  تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) استفاده و در نهایت یافته های پژوهش  نشان داد که مهمترین مولفه را در توسعه خوشه های صنعتی با رویکرد دانش بنیان  معیار استراتژی ها و دو معیار منابع و فراساختارها در اولویت های بعدی قرار گرفتند.