بشیر کاظمی هفدانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر کیفیت ابعاد زیست محیطی بر عملکرد واحدهای تجاری با توجه به نقش میانجی راهبری شرکتی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. تعداد 202 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه آماری در بازه زمانی 10 ساله (از سال 1390 لغایت 1399) (2020 سال-شرکت) انتخاب شد. از معادلات ساختاری روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS نسخه 3 به منظور تحلیل استنباطی داده ها استفاده شد. یافته ها نشان دادند ابعاد زیست محیطی بر عملکرد واحدهای تجاری و راهبری شرکتی تأثیر مثبت و معنادار دارد. افزون بر این، راهبری شرکتی بر عملکرد واحدهای تجاری تأثیر و معناداری دارد. درنهایت، راهبری شرکتی نیز به عنوان یک متغیر میانجی بر رابطه بین ابعاد زیست محیطی و عملکرد واحدهای تجاری تأثیر دارد و نقش میانجی (جزئی) آن تأیید شد. با افزایش شرکت ها، جدال بر سر استفاده از منابع طبیعی و آلودگی های ناشی از آن، شدت چشمگیری پیدا کرده و باعث آسیب پذیر شدن محیط زیست شده است. در حال حاضر، این موضوع، به یک مسئله جهانی و چالش برانگیز بدل شده است. با افزایش نگرانی سهامداران در خصوص محیط زیست، عملکرد شرکت ها نیز دچار تغییراتی شده است. مطابق با یافته های پژوهش، با افزایش توجه شرکت ها به مسائل زیست محیطی، حفظ و عدم آسیب به محیط زیست، سهامداران و سرمایه گذاران واکنش مثبتی به این شرکت ها نشان می دهند. این دیدگاه مثبت می تواند به مراتب عملکرد شرکت ها را بهبود بخشد.