مجید خوروش

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری تفسیری توسعه راهبردهای استعدادیابی در ورزشی ایران انجام گردید. این پژوهش از نظر روش، همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری آن شامل مدیران مراکز استعدادیابی، فدراسیون ها، مربیان و افراد فعال در حوزه استعدادیابی ورزشی بود که با استفاده از جدول مورگان تعداد 384 نفر نمونه بصورت تصادفی طبقه ای از بین آنها انتخاب شدند. جهت بررسی اهداف پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته حاصل از بخش کیفی استفاده شد. روایی پرسشنامه، با استفاده از نظرات اساتید مدیریت ورزشی، روایی سازه با آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی و تائیدی و پایایی پرسشنامه با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. در بخش آماری، برای شناسایی عوامل و ابعاد موثر، از تحلیل عاملی اکتشافی، برای تعیین ارتباط و توالی بین ابعاد از مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) و برای تعیین نوع متغیرهای مدل با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری نیز از تحلیل میک مک استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد، بهبود عوامل مدیریتی، جذب حمایت های دولت، تدوین برنامه حمایتی فدراسیون ها، توانمندسازی مربیان، ایجاد مراکز استعدادیابی، برگزاری منظم مسابقات، توسعه اماکن و تجهیزات استعدادیابی، علمی سازی فرایند استعدادیابی، گسترش منابع شبکه ای و ارتباطی و ایجاد فرآیند توسعه پایدار ورزش از جمله شاخص های مهم تاثیرگذار در مدل ساختاری تفسیری توسعه راهبردهای استعدادیابی در ورزش ایران می باشد.

پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی جامع مدیریت بحران در برگزاری رویدادهای ورزشی انجام شد. روش تحقیق کیفی و مبتنی بر نظریه داده بنیاد با رویکرد نظام مند بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه صاحب نظران و متخصصان در حیطه نظری تحقیق و مدیران ارشد ورزشی با سابقه اجرایی گسترده در برگزاری رویدادها در سازمان های ورزشی بود. دراین تحقیق از روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر رویکرد نظری استفاده شد. جمع آوری اطلاعات به شیوه گلوله برفی تا اشباع نظری داده ها ادامه یافت و تعداد 14مصاحبه فردی نیمه ساختار یافته انجام گرفت. یافته ها نشان داد راهبرد های مبتنی بر توجه به الگوی منابع و زیر ساخت ها، عوامل بسترساز (تخصص و ویژگی های کارکنان و کادر، مدیریت سازمان، انعطاف پذیری و سرعت سازمانی و ارزشیابی از بحران) و عوامل مداخله گر (قوانین کلان، زیر ساخت های موجود و مدیریت کلان) پیامدهای سیاست گذاری راهبردی، مدیریت کارآمد، ارزشیابی، تغییر، تطبیق و سازماندهی را در پی خواهد داشت. در زمینه مدیریت بحران در رویدادهای ورزشی قبل، حین و بعد از وقوع بحران، منابع و زیر ساخت ها عامل و مسئله مهمی است که در مدل مدیریت بحران نقشی کلیدی و محوری دارد و بر این اساس می توان از مدل طراحی شده در زمینه مدیریت بحران در رویدادهای ورزشی کمک گرفت.