مظفر نوری زارآبادی

مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آوای سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی است. روش شناسی پژوهش: جامعه آماری شامل تمامی معلمان شاغل در شهر سیلوانا در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد ۱۲۹۷ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای-طبقه ای و بر اساس جدول مورگان ۲۹۷  نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه های استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی کارول  (1991)، مقیاس آوای سازمانی هامس (2012) و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی لی و آلن (2002) جمع آوری شدند. جهت سنجش روایی پرسشنامه ها از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد و پایایی آن ها به کمک آلفای کرونباخ تأیید شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری در در نرم افزارهای SPSS 24 و LISREL 8.8  تحلیل شدند یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که آوای سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی (43/0) و رفتار شهروندی سازمانی (61/0) اثر مستقیم و معناداری دارد؛ رفتار شهروندی سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی (51/0) اثر مستقیم و معناداری دارد؛ همچنین اثر غیر مستقیم آوای سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی با ضریب (۳۱/۰) مثبت و معنادار است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده جهت ارتقا و بهبود مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان توجه به آوای سازمانی و استقبال از اظهارنظرها و ایده های سازنده و تشویق آن ها به فعالیت های مشارکتی و همکارانه ضروری به نظر می رسد.