هوشنگ فلاح

هدف اصلی این تحقیق، بررسی رابطه علی ویژگی های شخصیتی (برون گرایی، روان رنجورخویی) و استرس شغلی پرستاران و تعیین نقش تعدیل کننده هوش هیجانی در رابطه این دو متغیر است. در همین راستا، تعداد 214 پرستار بیمارستان لبافی نژاد به عنوان جامعه آماری انتخاب و 138 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحقیق حاضر از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی است که از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. در این پژوهش جهت تحلیل داده ها، از آزمون همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه میان مؤلفه های تحقیق و از مدل معادلات ساختاری برای تأیید یا عدم تأیید رابطه علی بین متغیرها استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین متغیرهای مستقل مدل (روان رنجور خویی، برون گرایی) با متغیر وابسته استرس شغلی رابطه وجود دارد. این رابطه در خصوص روان رنجورخویی مثبت بوده و با برون گرایی منفی و مستقیم بوده است. همچنین با بررسی اثر تعدیل کنندگی متغیر هوش هیجانی مشخص شد؛ این متغیر در ارتباط با دو متغیر روان رنجورخویی و برون گرایی دارای اثر تعدیل کنندگی است.