محمد شایان مهر

سالمندان از گروه های با سطح آسیب پذیری بالا در بحران ها بوده و جنسیت هم یک عامل مؤثر در ارتباط با این آسیب پذیری در بحران ها محسوب می شود. پژوهش حاضر باهدف کشف و بررسی تفاوت جنسیتی تجارب زیسته سالمندان جوان در دوران همه گیری کووید-19 صورت گرفت. با استفاده از روش کیفی، 13 نفر (7 مرد و 6 زن) از سالمندان جوان (74-60 ساله) شهر مهاباد با بهره گیری از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته پاسخ دادند. سپس مصاحبه ها با استفاده از روش کلایزی تحلیل شدند. یافته های پژوهش در دو مضمون اصلی شامل «خانه ی متحول شده و قوای جسمی و روحی تحلیل یافته» برای زنان و مضمون اصلی «فاصله اجتماعی و بازنشستگی مختل شده» برای مردان دسته بندی شدند. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که در این دوران زنان سالمند جوان در محیط خانه با فشارهای جسمانی و روحی مضاعف و مردان نیز با فاصله گرفتن از محیط بیرون با افزایش فشارهای روحی مواجه بوده اند؛ بنابراین پیشنهاد می شود که در سیاست گذاری ها برای آمادگی و مقابله با بحران های مشابه آینده ضمن درک جایگاه متفاوت زنان و مردان سالمند جوان، به ویژه وضعیت زنان، بهتر است در کنار حمایت های رسمی به نقش اعضای خانواده و حمایت های اجتماعی آن ها توجه بیشتری شود.