نگار کارگر

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر استرس بر عملکرد فردی در دوران کووید 19 با نقش میانجی هوش هیجانی می باشد. مطالعه حاضر از نظر هدف، جزو تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات، جزو تحقیقات توصیفی می باشد. این پژوهش در میان کارکنان شرکت گاز خراسان جنوبی به تعداد 250 نفر انجام گرفته است. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد حجم نمونه 152 نفر به دست آمد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شده است. برای سؤالات مربوط به استرس ناشی از کووید 19 از پرسشنامه تورسن و همکاران (2010)، برای سؤالات مربوط به متغیر عملکرد فردی از پرسشنامه روماس ویلاگراسا (2019) و همچنین برای سؤالات مربوط به متغیر هوش هیجانی از پرسشنامه ونگ و لاو (2002) استفاده شده است. برای بررسی روایی صوری ابزار گردآوری داده ها، ضمن استفاده از پرسشنامه های استاندارد، از نظر و تأیید صاحب نظران کمک گرفته شد و همچنین پایایی پرسشنامه نهایی نیز با روش آلفای کرونباخ 0/805 و مطلوب گزارش شد.     داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و AMOS تحلیل شدند و فرضیات به روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که استرس ناشی از کووید-19 بر عملکرد فردی کارکنان و هوش هیجانی آنان تاثیر منفی دارد؛ در حالی که هوش هیجانی بر عملکرد فردی کارکنان، اثر مثبت و معناداری دارد و همچنین هوش هیجانی در رابطه بین استرس ناشی از کووید-19 و عملکرد فردی کارکنان نقش میانجی ایفا می کند.