امیرحسین باقری

مطالعه پیش رو نتایج یک پویش ملی برای بررسی راهبردهای به کار گرفته شده را به نمایش می گذارد. محققان این موضوع از 177 سازمان مجری قانون در سراسر امریکا دعوت، و در این میان 110 مورد موافقت کرده اند تا در این محاسبه کیفی شرکت کنند. این نهادها بر اساس نوع خدماتی که عرضه  میکنند به یکی از چهار دسته ذیل تقسیم بندی شده است. اول، سازمانهایی با حداقل خدمات )یک برنامه ابتدایی برای کمک به کارمندان(. دوم، خدمات پایه )بهداشت روان، روشهای پاسخگویی به حوادث بحرانی و آموزش مقابله با آن(. سوم، خدمات پیشگیرانه )مراقبتهای بهداشت روان در خانه، کشیشان مشاور سازمان، برنامه های سوء مصرف مواد، پشتیبانی همتا، غربالگری سلامتی و تندرستی( را عرضه  میکنند. چهارم،  برنامهها و خدمات یکپارچه )خدمات ترکیبی که همه روزه و حتی در شرایط عملیاتی عرضه می شود(. نتایج بیانگر این است که بیشتر نهادها و سازمانهای مجریان قانون در تلاش هستند تا برنامه های متضمن سلامت روانی و شادابی افراد پلیس را فراهم کنند تا بتوانند از بروز هر چه بیشتر خودکشی در میان پرسنل این ادارات جلوگیری کنند. نگرش و رویکرد افسران پلیس نسبت به حفظ حریم شخصی و محرمانه بودن موضوع، این افراد را به سمت استفاده از خدمات در منزل و یا سرویس های خصوصی طرف قرارداد سازمان سوق  میدهد. این در حالی است که یافته های هر چند ضعیف و غیرقابل تعمیم به کل ،براساس شواهد جمع آوری شده، نشان  میدهد برنامه های پشتیبانی همواره در واکنش به موارد اضطراری دارای مشکل بوده و این در ذات خود شک برانگیز است و  سؤالهایی را برای محققین بوجود آورده است

در حالیکه طی دو دهه گذشته ادبیات پلیسی شاهد رشدی سریع و فزاینده در چین بوده، نگرش کاری افسران پلیس بشدت مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است. در این تحقیق با استناد به داده های جمع آوری شده از 212 بازرس پلیس در کلانشهرهای چین، الگوی رفتار کاری این افسران پلیس نسبت به اعمال قانون و محدودیتهای وارد بر آن، نظارت بر جامعه، استفاده از زور و نگرشهایی که مورد بررسی قرار گرفته بر این موارد تأثیرگذار است. حدود نیمی از پاسخ دهندگان به این سؤالات موافق اعمال محدودیتهای قانونی بوده اند و بیشتر این افسران از اعمال انتخابی قانون، نظارت اجتماعی و استفاده از فشار پشتیبانی کردند. آن دسته از افسران ناظر مذکر و مسن که سابقه تحصیل در دانشگاه های نظامی را ندارند در ادارات عملیاتی و کلانتریهایی که مشغول به کار هستند، بیشتر از بقیه همکاران خود استفاده و اعمال انتخابی قانون را ترجیح م یدهند؛ این در حالی است که افسران جوانتر، که در ادارات ستادی مشغول نظارت هستند از اعمال محدودیتهای قانونی حمایت بیشتری می کنند. اولویت آنها بر نظارت سازمانی به تحقیقات و مباحث آینده نیاز دارد.

این مقاله با استفاده از پاسخ افسران پلیس و کارمندان پشتیبانی، برخی مشکلات اخلاقی از طریق پرسشنامه آنلاین ، نگرش نسبت به اخلاق و صداقت پلیس را بررسی می کند. هدف این مطالعه کشف ارتباطات بالقوه بین اعتقادات پاسخ دهندگان در مورد جدی بودن یا نوع بزهکاری و احتمال گزارش آن رفتار بود. با استفاده از برخی سناریوها با تجزیه و تحلیل شواهد حاصل از نظرسنجی خود از حدود 1500 افسر پلیس، افسران پشتیبانی جامعه پلیس (PCSO) و کارمندان پشتیبانی پلیس، اخلاق و صداقت حرفه ای و یکپارچگی آن را بین کارکنان پلیس مورد بررسی قرار می دهیم. در کل، هدف این است که نشان دهیم کدام یک از سناریوها "جدی" است که احتمالاً بیشتر گزارش، و برخی پیشنهادها در مورد اهمیت "شناسه آبی" تحلیل می شود. یافته ها حاکی از تداوم اکراه در گزارش برخی از تخلفات است. از ده سناریوی ایجاد شده برای نظرسنجی، تعداد زیادی مورد گزارش دزدی پول نقد وجود داشت؛ اما پاسخ دهندگان کمتر گزارش می کردند که یک همکار نگهبان نوبت کاری "اتاق کشفیات"باشد. دسترسی به رایانه ملی پلیس بدون داشتن صلاحیت لازم  جرمی نسبتاً "جدی" تلقی می شد و احتمالاً گزارش شده است که کتمان یک همکار برای رانندگی تحت تأثیر مشروبات الکلی و استفاده از زور بیش از حد گزارش شده است. ما در پاسخهای مربوط، گزارش کمی از آزار جنسی همکاران نسبت به هم در محیط کار داشتیم که ابهاماتی را به وجود می آورد؛ اما نگرانی کمتری در مورد افسری که با یک قربانی جرم رابطه عاشقانه ای برقرار می کند در محیط کاری پلیس حس می شد. پاسخ دهندگان نسبت به سامانه پیام رسان ناشناس نیرو ابراز بی اعتمادی کردند؛ حتی با وجود اینکه بدون افشای هویت خود تخلف دیگر همکاران را گزارش کنند، ابراز کردند بسته به شرایط هر مورد، یک افشاگر می تواند با وجود احتیاط های لازم براحتی مورد سوءظن فرد گناهکار قرار گیرد.

بررسی گزارش کلاهبرداری های شغلی در سال 2014 نشان می دهد موارد غصب اموال، بیش از 85 درصد آمار را به خود اختصاص داده است و بعد از آن پرونده های فساد شغلی و مالی در رتبه های بعدی قرار می گیرند. سوء استفاده از اموال اداری آثار مخرب طولانی مدتی را به همراه دارد که بصورت مستقیم  چهره سازمان را مخدوش ساخته و اعتماد عمومی را سلب می کند. گزارش بازرسی کل بیانگر خسارت میلیونی در زمینه اموال و دارایی های دولتی طی سالهای 2010 تا 2012 در پلیس سلطنتی مالزی است. یک افسر پلیس براحتی می تواند از موقعیت و یا قدرت خود برای منافع شخصی استفاده نماید و این امر متعاقباً تصویر عمومی سازمان را بطور کلی در میان مردم لکه دار می کند. هدف این مطالعه ارزیابی امکان غصب اموال در میان کارمندان پلیس سلطنتی مالزی است. تحقیقات نشانگر این امر است که 96 درصد پاسخ دهندگان منکر هرگونه تخلف مالی بوده و هزینه های استفاده شده تنها صرف مخارج پزشکی شده است. 92 درصد پاسخ دهندگان هرگونه استفاده از اموال رسمی نظیر دست بند و سلاح برای مقاصد شخصی را کاملاً رد کردند و تنها 2 نفر از 186 شرکت کننده در این طرح به ارتکاب چنین جرائمی اعتراف نموده اند. یافته های این تحقیق بایستی آمار روشنی را درباره مسائل مربوط به سوء استفاده از اموال در اختیار پلیس سلطنتی مالزی را فراهم آورد.

موتورسوران روزانه با افسران پلیس راهنمایی و رانندگی سروکار دارند و در روسیه، عملکرد این بخش شفاف نیست. مطالعات عمده نشان می دهد پلیس راهور مثالی کلیدی در بررسی میزان فساد در کل این کشور است. این مقاله ارتباط فساد در پلیس و امنیت جاده ای را مورد بحث قرار می دهد. وجود فساد در این بخش تأثیر زیانباری داشته و کاهش رفت و آمد، مانع رشد اقتصاد متوسط روسیه شده است. در حال حاضر، رانندگان خودرو روسی  هیچگونه انگیزه ای برای مبارزه با فساد ندارند: رشد دائمی جریمه ها و امتیازهای منفی برای جرائم ترافیکی، فریبندگی پرداخت رشوه را در مقایسه با اعتراضات فردی و جمعی افزایش  میدهد. این مسئله ناخوشایند، روندی معیوب را ایجاد  میکند که با گذشت زمان به فسادی پایدار بدل می شود. داده های آماری رسمی و نتایج مطالعات جامعه شناختی، اطلاعات لازم را برای این تجزیه و تحلیل فراهم  میکند. متغیرهای تحلیل ابزاری و الگوی بازگشتی چندگانه در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است.