تأثیر ورزش بر روابط اجتماعی گردشگری در فضاهای تفریحی شهری
حوزههای تخصصی:
زمینه و هدف: در سال های اخیر، توسعه فضاهای تفریحی و ترویج ورزش های عمومی به عنوان یکی از راهکارهای ارتقای سلامت روان و تعاملات اجتماعی در جوامع شهری مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، در بسیاری از مناطق شهری ایران، نقش اجتماعی ورزش در فضاهای عمومی و گردشگری کمتر مورد بررسی قرار گرفته و خلأ سیاست گذاری مبتنی بر داده های تجربی احساس می شود. ازاین رو، هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر فعالیت های ورزشی بر روابط اجتماعی در فضاهای تفریحی و گردشگری است تا مشخص شود که چگونه مشارکت در ورزش می تواند بر ارتقای تعاملات اجتماعی، سلامت روان و هویت اجتماعی افراد تأثیرگذار باشد. روش شناسی: : این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل کاربران فضاهای ورزشی و تفریحی شهری بوده و حجم نمونه با استفاده از نرم افزار GPower و با درنظر گرفتن سطح معناداری (0.05)، توان آزمون (0.80)، و اندازه اثر متوسط (0.50) برابر با ۱۰۶ نفر تعیین شد.. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته ای جمع آوری شد که شاخص هایی مانند مشارکت ورزشی، کیفیت فضاهای تفریحی، سلامت روانی، روابط اجتماعی، هویت اجتماعی، و تأثیر رسانه های اجتماعی را مورد سنجش قرار می داد. برای تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS و آزمون های ناپارامتری مانند برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک و مان ویتنی استفاده شد. یافته ها و نتایج: نتایج نشان داد که مشارکت ورزشی در فضاهای تفریحی با سلامت روانی (r=0.56, p<0.01) و تمایل به شرکت در رویدادهای ورزشی (r=0.41, p<0.05) رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین، تفاوت معناداری بین مردان و زنان در شاخص های "روابط اجتماعی و تعاملات انسانی" و "تأثیر ورزش بر هویت اجتماعی" مشاهده شد (p<0.05). به طور کلی، فعالیت های ورزشی در فضاهای تفریحی می توانند تأثیر مثبتی بر سلامت روان، تعاملات اجتماعی، و رضایت افراد داشته باشند. پیشنهاد می شود پژوهش های آینده به بررسی عوامل مؤثر بر تعاملات اجتماعی و نقش رسانه ها در ترویج ورزش بپردازند.