فرزانه محمودی

"بیداری اسلامی" یا به تعبیر رسانه های غربی و عرب زبان "بهار عربی"، موجی از انقلاب ها و خیزش های مردمی است که از سال 2010، جهان عرب را در بر گرفته است. این انقلاب ها و خیزش ها که در پی خودسوزی جوانی در کشور تونس اغاز گردید، در گذار زمان، هر کدام پیام خاصی در پی داشت. در کشور تونس به فرار رئیس جمهور، در لیبی به کشته شدن معمر قذافی، در مصر به سقوط حسنی مبارک منجر شده و در کشور بحرین نیز ، سرکوب و طایفه گرایی و شورش فرقه ای شیعیان نامیده شد. به طور کلی دو رویکرد و دیدگاه اصلی درباره ی ماهیت این انقلاب ها و خیزش ها در سطح جهان مطرح شده است که عبارتند از "بیداری اسلامی" و "بهار عربی". هر کدام از این عناوین، طرفداران خاص خود را دارند و طرفداران هر یک، به نحوی نظریه ی مقابل را رد و مردود می شمارند. در همین راستا پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد جهت دار در روش تحقیق تحلیل محتوای کیفی، اشعار جنبش 14 فوریه رامورد تحلیل و بررسی قرار داده است. تحلیل و بررسی این اشعار حاکی از این است که نظریه ی "بیداری اسلامی" در مورد جنبش 14 فوریه ی بحرین از درجه صداقت بیشتری برخوردار بوده و نظریه ی "بهار عربی"در مورد آن محلی از اعراب ندارد.

الصحوه الإسلامیه مجموعه من الحرکات الشعبیه التی إنطلقت من أواخر عام 2010، ومنها حرکه البحرین التی إبتدأت منذ 14 فبرایر عام 2011، ولکن هذه الحرکه کانت تختلف عن باقی الحرکات بسبب محاوله الأجهزه البحرینیه الرسمیه، ومحاوله رجال الدین و السیاسه، و کذلک محاوله الکیان الغربی علی وصم حرکه شعبها بأنّها طائفیه. إنّ هؤلاء یرمون حرکه البحرین بالطائفیه ویصفونها بأنّها حرکه الشیعه رداً علی السنّه. فقد إنعکس هذا فی أدب مقاومتها وإثر ذلک إهتم شعراء الحرکه بإبراز الوحده العقائدیه بین مسلمی البحرین من منظور الشیعه والسنّه. إنّ هذا البحث الأدبی یدرس العلاقه بین المقاومه والصحوه الإسلامیه من منظور أدبی، وکذلک کیفیه صدی الوحده العقائدیه فی أدب مقاومه البحرین.