امید خسروی زاده

مقدمه: نظام های یکپارچه اطلاعاتی، رویکردهای نوین میز خدمت ومدیریت ارتباط با مشتریان، همه دارای یک فصل مشترک مدیریتی هستند و پایه موفقیت تمامی این نظام ها بر دیدگاه فرایندی استوار است. این مقاله با هدف تأثیر به کارگیری مدل فرایند کسب و کار بر فرایند ترخیص بیمارستان قائم (عج) مشهد نگاشته شده است. روش کار: این پژوهش از نوع اقدام پژوهی و بدون گروه کنترل می باشد که در بیمارستان قائم مشهد و در نیمه اول سال 1391 انجام شد و حوزه مطالعه در این پژوهش فرایند ترخیص بیماران بستری بود. روش گرد آوری داده ها در فازهای چهارگانه مطالعه، جلسات گروه متمرکز بود که برای الویت بندی فرایندها، مدلسازی، شناخت مشکلات و ارایه راهکار برای آن ها، برگزار شد. ابزار گردآوری داده ها جداول جریان فرایند، شناسایی فرصت های بهبود، شناسایی مشکلات و ارائه راهکار و فرم تحلیل مهندسی و شناسایی فرصت های بهبود بود. یافته ها: در مرحله پایانی و بعد از تکمیل فرم پیشنهادهای بهبود، پژوهشگران به پیاده سازی آن ها پرداختند و با استفاده از شاخص های موجود، میزان تغییرات را بررسی کردند. تأثیر نهایی به کارگیری مدل فرایند کسب و کار بر اصلاح فرایند ترخیص بیمارستان قائم (عج) مشهد 68 دقیقه صرفه جویی در زمان فرایند ترخیص بیمار بستری بود. نتیجه گیری: پژوهشگران با استفاده از این رویکرد، توانستند بعد از مدلسازی فرایندها، شناسایی مشکلات و یا فعالیت های بدون ارزش افزوده، راهکارهای پیشنهادی توسط اعضای تیم را به اجرا آوردند و اثرات آن را در قالب تغییر شاخص های واحد نشان دهند.

مقدمه: مراقبت های بیمارستانی همیشه یکی از نیازهای اساسی بوده است و شیوه صحیح پرداخت هزینه درمان عاملی مهم برای ایجاد عدالت در بهره مندی از این مراقبت ها است. از طرفی دیگر مدت اقامت بیماران یکی از شاخص های عمده عملکرد بیمارستانی است که گویای کارایی مراقبت های بیمارستانی در مصرف منابع می باشد.از اینرو هدف از این پژوهش بررسی تأثیر شیوه پرداخت هزینه ی درمان بر مدت اقامت بیماران بستری درمراکز آموزشی و درمانی قزوین در سال 1392 بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی و از نظر زمانی مقطعی بود. تعداد 640نمونه پژوهش به روش تصادفی ساده از میان پرونده های بیماران بستری شده در مراکز آموزشی و درمانی منتخب قزوین انتخاب شد و جهت گردآوری داده از فرم ثبت داده استفاده شد. همچنین جهت تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنف، من ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد. یافته ها: میانگین کل مدت اقامت بیماران بستری شده در مراکز آموزشی و درمانی قزوین 4/5 روز با انحراف معیار 14/6 بود. عوامل دموگرافیک بیماران مانند سن، شغل، وضعیت تأهل بر مدت اقامت مؤثر بود(001/0p<). همچنین بیماران با بیمه کمیته امداد بیشترین مدت اقامت(8/8 روز) و بیماران فاقد بیمه درمانی کمترین مدت اقامت (8/2 روز) را دارا بودند و بیمه درمانی پایه و مکمل بر مدت اقامت بیماران مؤثر بود. نتیجه گیری: با توجه به محدودیت منابع نظام سلامت در بخش بیمارستانی و تأثیر شیوه پرداخت هزینه بر مدت اقامت بیماران، استفاده صحیح از بیمه های درمانی، جهت بهره گیری مناسب از مراقبت های بیمارستانی و کاهش اقامت غیر ضروری لازم است.