حوراء صدرایی

هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر نرم افزار SPACE بر کاهش اعتیاد و میزان وابستگی به گوشی همراه در جوانان بود. یک فرد 25 ساله دارای اعتیاد و وابستگی به تلفن همراه به وسیله ی پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه سواری (1393) شناسایی شد. آزمودنی با استفاده از طرح پژوهش تک آزمودنی (ABA) به مدت 12 جلسه با نرم افزار SPACE مورد مداخله و سپس سه هفته پس از مداخله تحت پیگیری قرار گرفت. درنهایت داده های به دست آمده در مراحل خط پایه، مداخله و پیگیری با استفاده از روش تحلیل دیداری نمودارها، روش درصد داده های ناهمپوش (PAND)، اندازه اثر و درصد بهبودی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد استفاده از نرم افزار SPACE سبب کاهش اعتیاد و میزان وابستگی به گوشی همراه می شود.

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی الگوی تدریس چرخه ای۹مرحله ای (9E) در تدریس علوم بر درک مفهومی و انگیزش تحصیلی بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که در اجرای آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی استان آذربایجان غربی؛ شهرستان خوی در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از بین آنها60دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار های پژوهش شامل آزمون درک مفهومی معلم ساخته و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر بود که همه ی آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل، قبل و بعد از آموزش با استفاده از آزمون درک مفهومی معلم ساخته و پرسشنامه انگیزش تحصیلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت دوازده جلسه تدریس 45دقیقه ای الگوی تدریس چرخه ای ۹مرحله ای (9E) در درس علوم را دریافت کردند. گروه کنترل نیز همزمان روش تدریس سنتی (معمول) را دریافت کردند. تجزیه وتحلیل داده ها با روش ها و تکنیک های آماری توصیفی و استنباطی مختلف ازجمله روش های آماری میانگین، انحراف استاندارد، تحلیل کواریانس و با استفاده از نرم افزار Spss26 انجام شد. یافته ها نشان گر تأثیر مثبت الگوی تدریس چرخه ای ۹مرحله ای (9E) بر درک مفهومی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان بود که منجر به بهبود معنی دار درک مفهومی و انگیزش تحصیلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش به روش جیگ ساو بر اضطراب امتحان، خودکارآمدی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان پسر در درس علوم بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که در اجرای آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر استفاده شد. شرکت کنندگان پژوهش شامل 55 دانش آموز پسر پایه چهارم ابتدایی شهر خوی در سال تحصیلی 98-97 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در هریک از گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. پرسشنامه های اضطراب امتحان، خودکارآمدی و سازگاری تحصیلی توسط آزمودنی ها تکمیل شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 51 جلسه آموزش به روش جیگ ساو را دریافت کردند. گروه کنترل نیز همزمان با روش سخنرانی به برنامه های عادی کلاس خود ادامه دادند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد؛ آموزش به روش جیگ ساو در مقایسه با روش سخنرانی، تاثیر مثبت بیشتری بر کاهش اضطراب امتحان، افزایش خودکارآمدی و سازگاری تحصیلی دارد. پژوهش حاضر دربردارنده راهبردهایی است که معلمان درس علوم می توانند استفاده کنند.