آرزو فدای حسینی ملکی

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر مرشدیت و جذابیت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی با نقش میانجی شادی کارکنان و تعدیل گری تعادل کار و زندگی در مرکز بهداشت شهرستان تبریز می باشد. این مطالعه به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگی و از نظر راهبرد، پیمایشی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان مرکز بهداشت شهرستان تبریز به تعداد ۱۲۰۰ نفر می باشد. حجم نمونه آماری با استفاده از رابطه کوکران ۲۹۱ نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد جاتمیکو (2004) برای متغیرجذابیت سازمانی، پرسشنامه هرسی و گلد اسمیت (2003) برای متغیر بهره وری نیروی انسانی، پرسشنامه تیوس و همکاران (2014) برای متغیر شادی کارکنان، پرسشنامه وونگ وکو (2009) برای متغیر تعادل کار و زندگی و پرسشنامه قلی پور و همکاران (2010) برای متغیر مرشدیت سازمانی که دارای روایی و پایایی مناسب می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Smart Pls استفاده شد. مطابق نتایج پژوهش، مرشدیت و جذابیت سازمانی هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم و با میانجی شادی کارکنان بر بهره وری نیروی انسانی تأثیر دارد. همچنین تعادل کار و زندگی تأثیر جذابیت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی را تعدیل می کند و نقش تعدیل گری تعادل کار و زندگی در تأثیر مرشدیت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی تأیید نشد. با توجه به نتایج پژوهش با ایجاد برنامه های مؤثر مرشدیت و جذابیت سازمانی و تعادل کار و زندگی، می توان گامی مؤثر در جهت افزایش بهره وری نیروی انسانی برداشت.