رضا بدل زاده

مقدمه: دوکسوروبیسین داروی مؤثری در درمان انواع سرطان است، ولی کاربرد آن به دلیل سمیت قلبی محدود شده است. درباره تأثیر محافظتی تمرین تناوبی شدید در مقابل سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین و مکانیسم های آن تحقیقات نادری وجود دارد. هدف این تحقیق بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدید پیش از القای دوکسوروبیسین بر میزان بیان miR-499، که به طور گسترده ای در شرایط فیزیولوژیکی در قلب بیان می شود، در سلول های قلبی است. روش پژوهش: 24 سر رت نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (6=n) تقسیم شدند: 1- کنترل-سالین (Control)؛ درمان با دوکسوروبیسین (20 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) (DOX)؛ 2- تمرینات تناوبی شدید (HIIT) (هشت هفته، 7 ست 4 دقیقه ای 80-90 درصد VO<sub>2 max مجزاشده با دوره های سه دقیقه ای 65–75 درصد VO<sub>2 max) و درمان با دوکسوروبیسین پس از اتمام آخرین جلسه تمرینات تناوبی شدید (HIIT+DOX). بررسی میزان بیان miR-499 با روش RT-PCR انجام گرفت. از تجزیه وتحلیل واریانس یکطرفه و سپس آزمون تعقیبی توکی برای بررسی آماری داده ها استفاده شد (05/0>α). یافته ها : نتایج نشان داد القای دوکسوروبیسین بیان miR-499 را به طور معنا داری در بافت بطن چپ قلب افزایش می دهد (05/0>P). همچنین میزان بیان miR-499 پس از تمرین افزایش یافت، ولی این تفاوت از نظر آماری معنا دار نبود. تمرین پیش از القای دوکسوروبیسین نیز موجب کاهش معنا دار میزان بیان miR-499 در گروهHIIT+DOX  نسبت به گروه DOX شد (05/0>P). بنابراین انجام تمرین تناوبی شدید پیش از القای دوکسوروبیسین می تواند تغییرات بیان miR-499 ناشی از دوکسوروبیسین را کاهش دهد. نتیجه گیری: نتیجه اینکه تمرین تناوبی شدید می تواند روش مناسبی در محافظت قلب در برابر سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین از طریق کاهش میزان بیان miR-499 باشد.