سجاد بحری

هدف این پژوهش؛ بررسی ارتباط بین انعطاف پذیری در برابر تهدید، گرایش به کارآفرینی و علامت دهی (نظریه های رفتار ریسک پذیر) با عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با توجه به نقش تعدیلگر کمیته مدیریت ریسک می باشد. در بین شرکت های بورس اوراق بهادار تهران، کمیته مدیریت ریسک به طور مجزا وجود ندارد. اما، طبق ماده 2 منشور کمیته حسابرسی مصوب سازمان بورس و اوراق بهادار، یکی از اهداف کمیته حسابرسی، مدیریت ریسک و تقویت کنترل های داخلی می باشد. به همین دلیل، کمیته حسابرسی شرکت ها، به عنوان کمیته مدیریت ریسک، در نظر گرفته شد. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا ۱۴۰1 می باشد. 82 شرکت، به عنوان نمونه انتخاب شدند. آزمون فرضیه ها با استفاده از رگرسیون خطی و با نرم افزار ایویوز اجرا شد. نتایج حاکی از این است که، طبق نظریه ی انعطاف پذیری در برابر تهدید، با افزایش بدهی های شرکت و تأمین مالی از سوی بدهی ها، میزان عملکرد شرکت، کاهش می یابد. اما، افزایش ریسک عدم قطعیت سود، بر اساس نظریه ی کارآفرینی، بر میزان عملکرد شرکت افزود. بررسی رفتار ریسک پذیر در قالب نظریه علامت دهی، نشان داد، بین ریسک شدت سرمایه و عملکرد شرکت ها، ارتباط معناداری وجود ندارد. نتایج تکمیلی بیانگر این است که، کمیته مدیریت ریسک، ارتباط بین رفتار ریسک پذیر (ریسک اهرم مالی، ریسک عدم قطعیت سود و ریسک شدت سرمایه) و عملکرد شرکت ها را تعدیل نمی کند.

هدف این پژوهش؛ بررسی تأثیر رفتار ریسک پذیری بانک ها و رقابت در بازار بر ثبات بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای دستیابی به این هدف، در محاسبه رقابت در بازار از شاخص هرفیندال-هیرشمن استفاده گردید. نمونه ی آماری شامل 15 بانک (135 سال-بانک) پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1400 می باشد. آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون خطی و با نرم افزار ایویوز اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که ریسک پذیری بانک ها بر ثبات بانک ها تأثیر معناداری ندارد ولی رقابت در بازار بر ثبات بانک ها تأثیر مستقیم و معناداری دارد.

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی کیفیت گزارشگری مالی بر ارتباط بین خودشیفتگی مدیریت و هزینه حسابرسی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه ی آماری شامل 820 سال-شرکت بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1391 تا 1400 می باشد. آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون خطی با استفاده از داده های تابلویی و روش اثرات ثابت و توسط نرم افزار ایویوز اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که خودشیفتگی مدیریت با هزینه حسابرسی، رابطه معناداری دارد و کیفیت گزارشگری مالی نقش میانجی بر ارتباط بین خودشیفتگی مدیریت با هزینه حسابرسی دارد.

اهداف : مالکیت سهام مدیریت، منافع سهامداران و مدیران را هم راستا می کند. به این ترتیب، هر زمان مالکیت مدیران افزایش یابد، عملکرد شرکت نیز افزایش می یابد؛ درنتیجه باعث کاهش هزینه های نمایندگی در رابطه با تصمیمات سرمایه گذاری می شود؛ شرکت ها این کار را با همسوسازی بهتر انگیزه های مدیریت با سهامداران انجام می دهند. هدف، بررسی تأثیر مالکیت مدیریتی بر محدودیت های نقدینگی و سرمایه گذاری و بررسی تأثیر نقش تعدیلگر اندازه و عمر شرکت بر این ارتباط بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش : برای دستیابی به این هدف، در محاسبه محدودیت نقدینگی از شاخص حساسیت سرمایه گذاری به جریان وجه نقد استفاده شد. این پژوهش برای 82 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389 تا 1398 انجام شد. آزمون فرضیه ها با استفاده از رگرسیون خطی و نرم افزار ایویوز اجرا شد. یافته ها : بین مالکیت مدیریتی و سرمایه گذاری ارتباط معناداری وجود دارد؛ ولی اندازه و عمر شرکت بر این ارتباط تأثیری ندارد. بین مالکیت مدیریتی و محدودیت نقدینگی ارتباط معناداری نیست و اندازه شرکت نیز بر این ارتباط تأثیری ندارد؛ ولی عمر شرکت بر این ارتباط اثر معنادار دارد.

هدف این پژوهش؛ بررسی تأثیر رقابت در بازار محصول بر ارتباط بین مسئولیت اجتماعی و سیاست پرداخت سود نقدی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه ی آماری شامل 82 شرکت طی دوره زمانی 1391 تا 1400 می باشد. آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون لوجستیک و با استفاده از نرم افزار ایویوز 9 اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین مسئولیت اجتماعی و سیاست پرداخت سود نقدی شرکت، ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد ولی رقابت در بازار محصول به واسطه شاخص لرنر تعدیل یافته ارتباط بین مسئولیت اجتماعی و سیاست پرداخت سود نقدی شرکت را تعدیل نمی کند.

هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیلگر ریسک ورشکستگی شرکت بر ارتباط بین سرمایه فکری و ساختار سرمایه در بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، می باشد. برای دستیابی به این هدف، برای اندازه گیری ساختار سرمایه از نسبت بدهی ها به دارایی ها و برای سرمایه فکری از ضریب ارزش افزوده فکری استفاده گردید، نمونه ی آماری شامل 82 شرکت طی دوره زمانی 1390 تا 1399 می باشد. آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون خطی و با نرم افزار ایویوز اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه فکری با ساختار سرمایه ارتباط معکوس و معناداری دارد ولی ریسک ورشکستگی شرکت ارتباط بین سرمایه فکری و ساختار سرمایه شرکت را تعدیل نمی کند.