آمنه شهبازی

با توجه به تاثیرپذیری فراوان مردم از حکّام، یکی از مهم ترین عوامل شکل گیری سبک زندگی غیر دینی، حاکمیّت مجازیاستکبار جهانی با سوء استفاده از رسانه هاست. از طرفی، سبک زندگی، بخش اصلی تمدن سازی نوین اسلامی، به عنوانآرمان بزرگ انقلاب اسلامی است که پرداختن به آن، بسیار ضروری به نظر می رسد. در پژوهش حاضر، جمع آوری داده هابه صورت کتابخانه ای و پردازش آنها با روش توصیفی- تحلیلی انجام پذیرفته است. در این مقاله، با پرداختن به داستانفرعون در قرآن و محور قراردادن بیانات مقام معظم رهبری، با هدف شناخت دشمن و رو شهای دشمنی او  به منظورپیشگیری از شکل گیری سبک زندگی غیر دینی در راستای تحقق بیانیه گام دوم انقلاب تلاش شده و مشخص گردیده استکه در شکل گیری سبک زندگی غیر دینی، علاوه بر نقش مهم مستکبران، نقش زمین های ملّتها نیز مؤثر است. دشمنان بارو شها و ابزارهای فرعونی بر ملّتها مسلّط می شوند که لازم است برخی راهکارهای درمان و مقابله با آن را در تقویت مبانیو باورها، مدیریت فضای مجازی، بومی سازی حکمرانی مجازی، دوری از یأس و ناامیدی و بازگشت به قرآن جستجو کرد.

از دیرباز، پیرامون آیات قرآن کریم که بر امامت خاصه دلالت دارند، شبهات متعددی مطرح شده است. یکی از این شبهات، شبهه ای است که توسط ابن تیمیه حرّانی در مورد شأن نزول آیه ولایت مطرح شده است. ابن تیمیه در کتاب «منهاج السنه» به شدت نزول آیه ولایت در شأن امیرالمؤمنین علیA را انکار می کند و حدیث مربوط به این شأن نزول را ساخته و پرداخته شیعیان می داند. او صراحتاً می گوید: «به اجماع اهل حدیث آگاه، این شأن نزول کذب محض است.» ابن تیمیه برای اثبات ادعای خود به شواهد و قرائن مختلفی تمسک می کند. این پژوهش که با رویکردی توصیفی - تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای انجام شده است، به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی است که شبهه ابن تیمیه در مورد شأن نزول آیه ولایت و نقدهای وارد بر آن چه می باشد؟ یافته های کلیدی این پژوهش عبارتند از: ادعای اجماع در مورد این شبهه، مبنای درستی ندارد. این شبهه صرفاً ادعایی بدون پشتوانه است و اجماعی که نویسنده به آن استناد می کند، وجود خارجی ندارد. انکار شأن نزول ارائه شده، حتی با دیدگاه های علمای اهل سنت همخوانی ندارد. ریشه این ادعا بیشتر از آنکه در استدلال های عقلی و نقلی باشد، به شخصیت، افکار و اندیشه های شخصی ابن تیمیه باز می گردد. از نظر علمی، چنین آرایی سست و بی مبنا هستند. با این حال، تجربه نشان داده که اینگونه ادعاها می توانند پیامدهای خطرناکی در عمل داشته باشند.