فریده تقی پور جهرمی

زمینه و هدف: ارزیابی آمادگی جسمانی دانش آموزان برای بهبود سلامت جسمی و روانی آن ها ضروری است. تحقیق حاضر با هدف طراحی و تدوین نورم آمادگی جسمانی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه اول و دوم استان خراسان جنوبی و مقایسه آن با نورم ملی انجام شد. روش تحقیق: تحقیق حاضر از نظر هدف از نوع مطالعات کاربردی و بر اساس راهبرد، از نوع تحقیقات توصیفی است که به روش میدانی اجرا گردید. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره اول و دوم متوسطه استان خراسان جنوبی در سال تحصیلی 1402-1401 بودند (73283 نفر) که نهایتاً به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، 392 نفر بر اساس جدول نمونه گیری مورگان، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. آزمون های درازو نشست، بارفیکس، نشستن و رساندن دست ها و دوی 540 متر اجرا گردید. پس از ثبت رکوردها در هر آزمون، به منظور طبقه بندی و تنظیم داده ها، تعیین شاخص های گرایش به مرکز و پراکندگی، از آمار توصیفی استفاده شد و سپس نورم های استاندارد با استفاده از سطوح زیر منحنی طبیعی و نمرات استاندارد Z ، تدوین گردید. برای مقایسه میانگین ویژگی اندازه گیری شده از آزمون t مستقل در سطح معنی داری 05/0≥p استفاده شد. یافته ها: دانش آموزان دختر 17-13 سال استان خراسان جنوبی از نظر استقامت عضلات شکم، استقامت عضلات کمربند شانه، انعطاف پذیری و استقامت قلبی- تنفسی از نورم ملی بالاتر بودند و دانش آموزان پسر 17-13 سال استان خراسان جنوبی، انعطاف پذیری و استقامت عضلات کمربند شانه بالاتری نسبت به نورم ملی داشتند. نتیجه گیری: دختران از نظر آمادگی جسمانی وضعیت مطلوب تری نسبت به نورم ملی داشتند ولی در پسران استقامت عضلات شکم و استقامت قلبی – تنفسی ضعیف تری نسبت به نورم ملی مشاهده شد؛ که تقویت این ویژگی ها به برنامه ریزی مناسب نیاز دارد.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، طراحی فرایند پرورش استراتژیست در سازمان های ورزشی با استفاده از رویکرد آمیخته اکتشافی بود. روش پژوهش: جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش، شامل نخبگان و متخصصان مرتبط با حوزه ورزش بودند، که از سوابق مدیریتی برخوردار بودند و با حجم نمونه 12 نفر به روش هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه صورت گرفت. جامعه آماری در بخش کمی تمامی مدیران کل و معاونان ادارات کل ورزش و جوانان استان های کشور و اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی سراسر کشور بودند (305 نفر) که حجم نمونه 179 نفر با استفاده از جدول مورگان به صورت تصادفی خوشه ای گزینش شدند. در بخش کیفی از نظریه داده بنیاد با رویکرد ساختارگرایی برای تحلیل یافته ها استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش کمی از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرهای استادان و نیز روایی همگرا و واگرا با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شد. یافته ها: در بخش کیفی مدل ارائه شده شامل 47 مؤلفه در کدگذاری اولیه بود که در 12 بعد و 3 مرحله به ترتیب (الزامات سازمانی، شایستگی های استراتژیست و شیوه های توسعه شایستگی های استراتژیست) طبقه بندی شدند. در بخش کمی نتایج نشان داد مدل ارائه شده دارای برازش مناسبی بود. نتیجه گیری: طی کردن فرایند پرورش استراتژیست در چارچوب این مدل می تواند بر تدوین و اجرای موفق تر برنامه های راهبردی در سازمان های ورزشی صحه بگذارد و مسیر تحقق مأموریت ها، اهداف سازمانی و رشد و تعالی سازمان های ورزشی را بهبود بخشد و توسعه دهد.

هدف تحقیق حاضر تبیین و اعتبارسنجی عوامل مؤثر بر پرورش استراتژیست در ادارات کل ورزش و جوانان استان های کشور بود. روش انجام تحقیق آمیخته از نوع اکتشافی بود که در دو بخش کیفی و کمی و به روش میدانی اجرا گردید. جامعه آماری در بخش کیفی، خبرگان علمی و اجرایی مرتبط با حوزهء ورزش بودند که با 12 نفر از آن ها به روش گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه شد. جامعه آماری بخش کمی، مدیران کل و معاونین ادارات کل ورزش و جوانان و اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی سراسر کشور بودند (305 نفر) که طبق جدول مورگان 179 نفر به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه حاصل از مصاحبه با خبرگان بود که روایی و پایایی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها در قسمت کیفی با استفاده از نظریه داده بنیاد با رویکرد ساختار گرایی و در قسمت کمی با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس انجام شد. نتایج نشان داد، سه عامل شایستگی های استراتژیست، شیوه های توسعه شایستگی های استراتژیست و الزامات سازمانی بر پرورش استراتژیست تأثیر دارند و با پرورش و به کارگیری نیروی استراتژیست می توان شاهد پویایی، رشد و تعالی سازمان های ورزشی بود.

پژوهش حاضر با هدف پرورش استراتژیست در حوزه ورزش، به ارائه یک مدل با روش پژوهش کیفی و ماهیت اکتشافی پرداخته است. بدین منظور از نظریه داده بنیاد با رویکرد ساخت گرا برای تعیین مدل پرورش استراتژیست در ادارات کل ورزش و جوانان استان های کشور استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، نخبگان و متخصصان مرتبط با حوزه ورزش بودند. دوازده نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در مطالعه شرکت کردند. داده های کیفی حاصل از مطالعات میدانی که از طریق مصاحبه ها حاصل شده بود، کدگذاری شد. فرایند کدگذاری شامل چهار مرحله کدگذاری اولیه، متمرکز، محوری و نظری بود. در فرایند مراحل به ترتیب 517 کد اولیه، 15 کد متمرکز، چهار مقوله فرعی و یک مقوله اصلی (پرورش استراتژیست) شناسایی شدند. نتایج نشان داد به منظور پرورش نیروهای استراتژیست در سازمان های ورزشی، به غربالگری افراد براساس شایستگی های استراتژیست (فردی، آموزشی، میان فردی و ارتباطی، تخصصی و مدیریتی) و همچنین شیوه هایی برای توسعه شایستگی های آنان و الزامات سازمانی نیاز است. با پرورش استراتژیست ها در حوزه ورزش می توان اجرای موفقیت آمیز مدیریت های برنامه محور و مأموریت گرا را با توجه به تحولات جهانی در ورزش انتظار داشت و همچنین توسعه نسبتاً پایدار برنامه های ورزشی، رشد و ایجاد سازمان های پویا و بهره ور در ادارات کل ورزش و جوانان را انتظار داشت.