زینب نژادحسینیان

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس دلبستگی مادر به جنین با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصین زنان شهر اهواز در شش ماهه دوم سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 400 زن باردار بود که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربوم، 1992) (QLQ)، پرسشنامه اضطراب بارداری (وندنبرگ، 1990) (PAQ) و پرسشنامه دلبستگی مادر به جنین (کرانلی، 1981) (MAFQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و آزمون بوت استراپ صورت گرفت. نتایج نشان داد دلبستگی مادر به جنین و اضطراب بارداری با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار است (01/0>p). همچنین دلبستگی مادر به جنین و اضطراب بارداری بر کیفیت زندگی دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه بر این نتایج بوت استراپ نشان داد که اضطراب بارداری در رابطه دلبستگی مادر به جنین با کیفیت زندگی زنان باردار دارای نقش میانجی گری معنادار است (01/0>p). در نهایت مدل از برازش مناسبی برخوردار بود. با توجه به نقش میانجی معنادار اضطراب بارداری لازم است که درمانگران بالینی با بکارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، اضطراب بارداری زنان باردار را کاهش دهند.

هدف: با توجه به اهمیت کیفیت زندگی در دوران بارداری و شیوع اضطراب در این دوران، هدف این پژوهش آزمون مدل کیفیت زندگی بارداری براساس دلبستگی مادر به جنین و صمیمیت با همسر با میانجی گری اضطراب باردای در مادران باردار بود. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع همبستگی، تحلیل مسیر بود. به این منظور نمونه ای به حجم 372 نفر از جامعه آماری زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصین زنان شهر اهواز در سال 1398، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های دلبستگی مادر به جنین، صمیمیت زناشویی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و اضطراب بارداری بودند. و به منظور تعیین پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان دادند مسیر مستقیم دلبستگی مادر به جنین، با کیفیت زندگی معنی دار نبود، اما مسیر مستقیم صمیمیت با همسر به کیفیت زندگی مثبت و معنی دار و دلبستگی مادر به جنین و صمیمیت با همسر به اضطراب بارداری منفی و معنی دار و مسیر اضطراب بارداری به کیفیت زندگی منفی و معنادار بود. اضطراب بارداری رابطه بین دلبستگی مادر به جنین و صمیمیت با همسر را با کیفیت زندگی واسطه گری کرد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت کیفیت زندگی بارداری و شایع بودن اضطراب در بین زنان باردار، لازم است با کنترل پیشایندهای اضطراب، از طریق کاهش اضطراب بارداری کیفیت زندگی زنان باردار را بالا برد.