گیتی احمدی

مقدمه و هدف: یکی از گسترده ترین رویکردهای زمینه ای، نظریه زیست بوم شناختی است. این دیدگاه به طیف وسیعی از موقعیت ها و شرایطی که ممکن است فرد با آن روبه رو شود تأکید دارد. این ویژگی ها از طریق زمینه های محیطی افراد تحت تأثیر قرارگرفته و تغییر می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت های حرکتی بنیادی منتخب بود. روش شناسی: به همین منظور تعداد 30 دانش آموز دختر با دامنه سنی 7 تا 9 سال با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس پیش آزمون پرتاب بالای شانه و ضربه با پا به عمل آمد و شرکت کنندگان به صورت تصادفی در 3 گروه آموزش خطی و آموزش غیرخطی و کنترل تقسیم شدند. با توجه به برنامه، گروه های مداخله به مدت 6 هفته و هر هفته دو جلسه 60 دقیقه ای به اجرای برنامه موردنظر پرداختند. گروه کنترل فعالیتی نداشت. بعد از آخرین جلسه تمرینی پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد، بین میانگین باقیمانده نمرات ضربه با پا و پرتاب از بالای شانه آزمودنی ها برحسب عضویت گروه (دو گروه تجربی و کنترل) تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<). نتایج حاصل از آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که گروه های آموزش خطی و غیرخطی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل در مهارت های موردبررسی داشتند اما تفاوت این دو گروه ازلحاظ آماری معنی دار نبود (05/0P<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان از آموزش خطی و غیرخطی برای بالا بردن عملکرد در مهارت های حرکتی بنیادی دانش آموزان استفاده کرد.