پریوش نوریخش

با توجه به مروری بر مدل های ارائه شده و پیشینه تحقیق تا کنون مدلی جامع در زمینه عوامل مؤثر در توسعه سرمایه انسانی در ورزش دانشگاهی ارائه نشده و نیاز است که این روند در آینده علمی تر رشد کند. لذا تحقیق حاضر با هدف طراحی الگوی توسعه سرمایه انسانی ورزش دانشگاهی کشور، انجام پذیرفت. تحقیق مورد مطالعه به لحاظ هدف و ماهیت از نوع روش تحلیل محتوا است که نوع داده های آن کیفی است. خبرگان تحقیق 19 نفر از اساتید و مدیران تربیت بدنی که از قهرمانان و مربیان تیم های ملی در رشته های مختلف و مدیران اجرایی ورزش دانشگاهی کشور بودند که از طریق نمونه گیری غیرتصادفی به شیوه هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه های عمیق و نیمه سازمان یافته گردآوری شد. داده ها پس از کدگذاری تحلیل شدند و برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار مکس کیودا استفاده شد. نتایج نشان می دهد که عوامل مدل توسعه سرمایه انسانی ورزش دانشگاهی کشور را می توان در 8 مقوله اصلی و ۱۳۴ مقوله فرعی طبقه بندی نمود. آموزش و یادگیری، مدیریت عملکرد، مدیریت حفظ و نگهداری، کارمندیابی، جبران خدمات، جانشین پروری، عوامل شایستگی و بستر اعتقادی و اخلاقی، به عنوان مضامین اصلی شناسایی شده توسعه سرمایه انسانی ورزش دانشگاهی کشور می باشند. لذا برای عملیاتی کردن توسعه سرمایه انسانی ورزش دانشگاهی، باید سرمایه گذاری مطلوبی بر اساس استعدادهای علمی - ورزشی در دانشگاه های کشور انجام پذیرد و بکارگیری قهرمانان ورزشی، می بایست در زمره راهبردهای توسعه سرمایه انسانی دانشگاه ها قرار گیرد.