معصومه بنی صفار

رودخانه به صورت یک سیستم عمل می کند که دخالت جامعه انسانی همچون برداشت شن و ماسه از بستر آن، تغییراتی را در این سیستم به دنبال دارد. پیشرفت تمدن بشری در امر احداث سازه نیاز بشر به شن و ماسه را افزایش داده است به طوریکه برداشت بدون برنامه ریزی مصالح رودخانه ای، اثرات مخربی بر پیکره مورفولوژی و محیط زیست رودخانه خواهد داشت. هدف اصلی این تحقیق شناسایی اثرات برداشت شن و ماسه بر تغییرات دانه بندی رسوبات رودخانه زرین گل و شناسایی تغییرات مورفولوژیکی روی داده در بستر رودخانه در اثر این برداشت ها بوده است. رودخانه زرین گل در غرب شهر گرگان و بین علی آباد و زرین گل قرار دارد و یکی از سرشاخه های مهم گرگان رود محسوب می-گردد. به منظور انجام این تحقیق از داده ها و ابزار مختلفی چون نمونه های رسوب، نقشه، جی پی اس، دوربین، دستگاه غربال و نرم افزارهای Google Earth, Arc GIS, GRADISTAT, Excel استفاده شده است. به منظور دستیابی به هدف تحقیق طی بازدیدهای میدانی صورت گرفته اقدام به نمونه-برداری از رسوبات بستر رودخانه شد و نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد اندازه رسوبات بستر رودخانه در محل های برداشت نسبت به نمونه های بالادست و پایین دست تغییرات چشمگیری داشته است. میانگین قطر رسوبات در محل های برداشت نسبت به نمونه های بالادست و پایین دست کاهش یافته است این درحالی است که درصد ذرات سیلت و رس و ذرات ماسه، در محل های برداشت افزایش قابل توجهی نسبت به بالادست و پایین دست داشته که دلیل آن تعلیق مواد و رسوبات ریز در پی عملیات برداشت مصالح رودخانه ای می باشد. همچنین برداشت های صورت گرفته باعث تغییرات شدیدی در مورفولوژی آبراهه زرین گل شده است که مهمترین آنها تعمیق بستر رودخانه به ویژه در بالادست محل های برداشت، ایجاد پادگانه در کناره های بستر و تشکیل گودال های وسیع در محل های برداشت می باشد.

ژئومورفوسایت ها  لندفرم های ژئومورفولوژیکی هستند که از اهمیت قابل توجهی در توسعه ی گردشگری برخوردارند. ایران از جمله مناطقی است که به دلیل تنوع  لندفرم ها توانمندی قابل توجهی در جذب گردشگران دارد. در مسیر گردشگری نوستالژیک کرج – چالوس تا تونل کندوان شش  ژئومورفوسایت مشهور و برگزیده که گردشگران از تعداد  قابل توجهی از آن ها  بازدید می کنند،  برای ارزیابی توانمندی ژئومورفوتوریستی  به روش کومانسکو انتخاب شد. بر طبق این روش هر لندفرم دارای پنج ارزش (علمی، اقتصادی، زیبایی شناختی، مدیریت و کاربری و فرهنگی) است که هریک از این ارزش ها نیز بر اساس چند زیرمعیار محاسبه می شوند. اطلاعات مربوط به ارزش هر لندفرم از طریق مصاحبه و پرسش نامه بر اساس روش کومانسکو کسب و بر روی آن ها بررسی های آماری انجام گرفت. نتایج تحقیق بیانگر ارزش  بالای  ژئومورفوسایت  دره ی شهرستانک با 61/14 امتیاز و  همچنین امتیاز  پایین  ژئومورفوسایت آبشار پل آهنی با 23/11 نمره، در میان این لندفرم هاست. به نظر می رسد که امتیاز بالای دره ی شهرستانک در این امتیازبندی  بیشتر  به دلیل تنوع پدیده های ژئومورفیکی موجود و امتیاز پایین لندفرم آبشار پل آهنی به علت نمره ی کم ارزش فرهنگی آن باشد. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان یک سند در برنامه ریزی و مدیریت محیطی جهت توسعه ی پایدار گردشگری در منطقه ی مورد مطالعه و نمونه ای برای انجام این گونه بررسی ها در مناطق گردشگری دیگر باشد.